Merhaba 2019

"Çılgın Spotty 2019'a bir ay sonra girdi." temalı yazıma hoşgeldiniz. Geçen gün birden "Blogumun teması çok kötü olmuştu ya." dedim. Ama gerçekten hala da kötü görünüyor. Photoshop bilgisayarımda bulunmadığından dolayı henüz yeni bir temaya geçemedim. Belki yine eskilere dönebilirim. Sonuçta 2019'da moda bile eskiye dönüş olmuş.

Bir dönem yine bunalıma girdim. Bu bunalımın sebebi zamanında bana iyi gelen fakat artık şüpheye düştüğüm blogum. Yani Spotty olmak. Daha doğrusu Spotty olamamak. Anlatacak hiçbir şeyimin kalmamış olması. Çünkü artık insanlara kızmaya bile elim varmıyor. Her şeyden elim eteğim çekilmiş gibi.

Önceden bozuştuğum her arkadaşımın arkasından üzülürdüm. İstisnasız, hiç anlaşamadığım arkadaşımla bile konuşmayı kessem üzülürdüm. Fakat şimdi, özellikle son dönemde, bir boşvermişlik aldı götürdü beni. En basiti geçenlerde, muhtemelen üç ay falan olmuştur galiba, arkadaşım beni sosyal medyalardan takipten çıktı. Ben bunu muhtemelen sonra fark ettim. Çünkü artık sosyal medyada beni kimler takipten çıktı diye de bakmaz oldum. Arada sırada bakıyorum. İşte şeytan da beni dürttü hadi bir bakayım dedim. Gördüm. Öyle ekrana uzun uzun bile bakmadan girip ben de takipten çıktım. Sonra da tamamen unuttum. Ortak arkadaşım ondan bahsetmese aklıma bile gelmeyecekti. Bir arkadaşım durumu öğrenince dostumun düşmanı benim de düşmanım diyerek arkadaşlıktan çıkmaya kalktı. Tabi durdurdum. Açıkçası hiç öyle bir insan değilimdir. Bana eski olaylarımı hatırlatıyor. Diğer arkadaşım da "O sizin bileceğiniz iş ben karışmam." dedi. Ki ben ona kalk bana karış demedim. Ne olduğunu dahi sormadım. Sadece arkadaşım bir konudan bahsederken onun ismini geçirdiği için dedim ki "Ne düşünür bilemem. Benim düşüncem şu yönde." dedim. Açıkçası benimle konuşmadan kendi kendine tribe giren insanlarla da uğraşacak ne ruh halim ne de sabrım kaldı. Spotty'niz büyüdü galiba.

Diğer tepkisiz kaldığım bir olay da liseyi bana zindan eden bir çocuğun nişanlandığını öğrenme aşamam oldu. Onu tanıyan herkes bir tepki göstermiş. Herkes şaşırmış. Peki ya ben? "Hayırlı olsun mutlu mesut olsunlar." Spotty ciddi misin der gibi baktı insanlar bana. Ya çocuk lisede kalmış üzerinden seneler geçmiş hala kin gütemem. O kadar saçma ki benden bir tepki beklemeleri.

2019'da genel olarak evde olacağım gibi görünüyor dostlarım. Ama bakalım bu dramalardan kendime konu çıkarırsam yoluma devam edeceğim. Eski günlerimi özlemiyor değilim. Sırf dramalara dayanamayıp buraya iç dökmeye gelirdim. Şimdi ortada takabildiğim bir şey olmadığı için bloguma hasret kalıyorum ve üzülüyorum. Büyümek buysa ben büyümek istemiyorum.

Artık yeni blog yazısı için tarih vermeyeceğim ama arayı sıklaştırmayı düşünüyorum. Kendimden falan bahsederim en kötü. Sıradan hayatımı okur yolumuza devam ederiz.

Yazmayı o kadar özlemişim ki konusuz bu yazımı yazarken bile kendimi iyi hissettim.

2019 iyi geldi. Tek sayılardan hoşlanmadığım halde içimden bir ses bu yıl toparlanacağımı haykırıyor. Fısıldamıyor haykırıyor. Bence başaracağız.

Öpüldünüz.