Geri Dönsem Beni Affedebilir misiniz?

Merhaba. Aslında biraz endişeli yazıyorum bu yazıyı. Uzun zamandır aklımda tüm söylemek istediklerimi toplamaya çalıştım. Nasıl özür dileyeceğimi, geri dönmek istediğimi ama aynı zamanda da kabul edilip edilmeyeceğimi. Ama şu an aklımdaki tüm cümleler uçtu gitti. Boşa düşünmüşüm yine her zamanki gibi. O yüzden biraz boş çene çalabilirim ama kesinlikle konuyu dağıtmayacağım.

Biliyorsunuz ben bir kişisel blog yazarıyım. Anonimim evet ama o gerçekten anonim olabilenlerden değilim. Instagramda bir kız buldum inanın kızın binlerce takipçisi var ama biri bile onu tanımıyor. Muhteşem bir şey ama nasıl başarmış inanın çözemedim. Kız cevap da vermiyor zaten. Sordum ama yanıtlamadı uyuz şey. Neyse. Ben zamanında fazla hata yaptım çok açık verdim. Yıllardır benimle olan okuyucularım muhtemelen beni tanıyorlar. Ama neyse ki hiçbir yerde beni açığa vurmadılar. Lütfen beni gizli tutmaya devam edelim. Ha gerçi açığa çıksam ne olur diye düşününce üç gün "Açığa çıktım, çevremdeki herkes hakkında atıp tuttum ne yapacağım, karşıma geçip hesap sorarlarsa?" diye ağlarım ama sonra geçer gibime geliyor. Ha bir daha yazamam orası ayrı konu tabi. Neyse kötüyü çağırmayalım. Ben daha fazla bu konuyu deşelemeden devam edeyim.

Kişisel bir blog olduğum için aslında yazacak çok fazla şeyim olmalı. Sonuçta her gün ufak da olsa insan bir olay yaşıyor. Konusuz kalmak biraz zor oluyor. Ve son zamanlarda şunu fark ettim. Yazacak çok fazla olayım var ve ben yazmadıkça daha fazla dolmaya başladım. 

Lisede korkunç bir sınıftaydım. Gerçekten kusuruma bakmasınlar ama hiçbirini övemeyeceğim. Onlar yüzünden öz güvenim sarsıldı, bedenimden nefret ettim, kendimi sevmeyi bıraktım. Sonra da bloguma sığındım. Ve muhteşem geri dönüşler aldım. Ve şimdi sekizinci senemize girmek üzereyiz.

Sekiz senede çevremde bir tek ailem ve sizler değişmediniz. Burada kah ağladım, kah güldüm, kah sinirlendim. Genelde sinirlendim. Ama siz beni her zaman sevdiniz, yorumlarınızı eksik etmediniz.

Halbuki blogu ilk açtığımda sadece kendi kendime yazmayı hedeflemiştim. İçimi dökecek, bağırıp çağırıp kendim olacaktım. Burada sadece ben olacaktım, çevremdeki kimse bana müdahale edemeyecekti. Evet bunu başardım. Ve bu blogu açtığım için kendimi tebrik ediyorum.

Eğer izin verirseniz ben affınıza sığınarak buraya geri dönmek istiyorum. Blogumu ve sizi çok özledim. Yaşadıklarımı anlatıp sonra rahatlamayı özledim. Yorum okumayı ayrıca özledim. Ve bir planım var. Artık haftada bir yazı yazacağım. Ve bunu hiçbir zaman ihmal etmeyeceğim. Tüm hafta yaşadıklarımı biriktirip haftanın sonunda -muhtemelen ya cumartesi ya da pazar günü- buraya yazacağım. Yazmaya alışan biri yazmayı bıraktığında gerçekten derin bir boşluğa düşüyor. Ve ben o boşluktan artık çıkmak istiyorum.

Sınavlarım bittikten sonra bloga yeni bir tema hazırlayıp yine yazmaya devam edeceğim. Umarım siz de burada olursunuz ve beni kucaklarsınız.

Bu arada birkaç mail almışım. Belki mail atmadan aynı soruları düşünenler varsa onları aydınlatmak istiyorum.

Blogumun sosyal medya hesapları var ama maalesef ben şifrelerini hatırlayamadım. (Özellikle Instagram'ı hatırlamıyorum.) Neden açtım onu bile hatırlamıyorum. Çünkü telefonumdan hangi sosyal medya hesabımı açsam anında benim ismime olanlarla bağlıyor ve o kişilere benim bu hesaplarımı önermeye başlıyor. Bu nasıl düzeltiliyor bilmiyorum. Sanırım öğrenene kadar blogumun hesaplarını kullanamayacağım. Yine de buraya bırakıyorum. Mail adresimi ise sürekli kontrol etmeye çalışıyorum. O yüzden özel olarak tanışmak isteyen, derdini özelden anlatmak isteyen oradan bana ulaşabilir.

Instagram: @spot.isigini.arayan.kiz (22 yaşımda kalmışım. Keşke hep öyle kalsaydım.Diğer hesabımla eşitlenmezse kullanacağım. Ya da kapatırım belli olmaz. Güncelleme: Hesabımı açtım sonunda.)

Twitter: @spotty_blog (Bu hesabıma geçen gün girmiştim. Şu gizlilik meselesini çözersem kullanırım belki. Ama kapatabilirim de.)

Mail adresim: spot.isigini.arayan.kiz@hotmail.com

Yeni yılın hepinize huzur, mutluluk, sağlık ve başarı gibi tüm güzel şeyleri getirmesini diliyorum. Haftaya görüşürüz.

Öpüldünüz.