tag:blogger.com,1999:blog-82093950266947388742024-03-19T11:17:11.338+03:00Spot Işığını Arayan KızSpot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-65727681080760934362023-06-07T15:48:00.003+03:002023-06-07T15:48:56.412+03:00Hala Spot Işığımı Arıyorum (Spotty's Version)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-OzGhShtnmnlkY9u5goj2vT9Z3lWzuN2LGjJT_eK1T_ETsAcvs-i5ANBvYaNjnLQ1UOg143z7K1rEdZHg7KNZCoHlNntdxJGigGLLtmg7BKZqHGCADHVbN2JDgeq53cf5A7mhMnle4wM/s564/86399156e357a19b5eb4bc26f7bf396c.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="564" height="399" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-OzGhShtnmnlkY9u5goj2vT9Z3lWzuN2LGjJT_eK1T_ETsAcvs-i5ANBvYaNjnLQ1UOg143z7K1rEdZHg7KNZCoHlNntdxJGigGLLtmg7BKZqHGCADHVbN2JDgeq53cf5A7mhMnle4wM/w400-h399/86399156e357a19b5eb4bc26f7bf396c.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Buraya hem gelmek hem de gelmemek için çok çabaladım. Gelmek istemedim çünkü istediğim kişi olamamıştım. Hala da olmadım. Fakat gelmeyi de çok istedim. Taslaklarımda son yazımı paylaştığım 2019'dan beri her yıl birkaç tane yazım var. Hepsi yarım kalmış, kimine başlama gücü bile bulamamışım. Cesaretim kırıldıkça utancım artmış ve gelmemişim. O yıllardaki Spotty'leri dün gibi hatırlıyorum. Zaten zaman kavramımı yitireli de çok oldu. O benliklerimin yazılarını tamamlayıp buraya dönmesini çok isterdim ama kızmıyorum da. Suçlu değilim. Hala endişe içinde yazıyorum bu yazıyı ama kararlıyım. Bu kez tamamlayacağım.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Yazmanın bana iyi geldiğini düşünüyorum uzun bir zamandır. Yazmaya elimin gitmemesi ise tamamen benim suçum. Kendimle yüzleşmek istemedim. Verdiğim tavizlerin haddinin hesabının olmadığını görmek istemedim. Günlük bile tutamadım. Oturup kurgu bir şeyler bile yazamadım. O kadar güçsüzdüm, o kadar yüzleşmekten çekiniyordum ki her şeyi içime attım. Çok tuhaf hastalıklarla mücadele ettim. Çoğunun bir sebebi yok. Stres ve üzüntü deniyor. Zaten insan en çok kendisine zarar veriyor. Ben de içime ata ata kendimi yedim. Girdiğim saçma sapan işler, orada muhatap olduğum insanlar, çevremdeki insanlar, daha iyisi olamadığım için kendimi hırpaladığım her an, işsizliğim, hastalıklarım, çabalarımın sonuç vermemesi, boş oturduğum her gün... Listeyi daha da uzatabilirim. Eski okurlarım bilir negatifleri ne kadar büyütebileceğimi ve hayatımdaki tüm iyi şeyleri nasıl elimin tersiyle itip görmezden geleceğimi. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Bu kez öyle olsun istemiyorum. Çok yıprandım dostlarım. Çok yaş aldım ve hep yerimde saydım. Şu sıralar sadece mental ve fiziksel sağlığımı toplamak istiyorum. Ki bu bile bende suçluluk duygusu yaratıyor. İş aramam gerek, evlenecek bir eş bulmam gerek, herkesi mutlu etmem gerek yaşım geçti sonuçta. Çevremden duyduğum şeylerin yumuşatılmış hali bunlar. Hepsini anlatacağım. Sinirli Spotty'nizi özlemişsinizdir umarım.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Herkes büyümüş, Deep Tone ve Entel Karınca hariç takip ettiğim tüm bloggerlar buraları terk etmiş. Okurlarımın da kaldığından şüpheliyim. Sizin gençliğinizdim ben. Yani beni gençlik yıllarınızda okuyordunuz. Bir türlü çocuksu tavırlarını bırakamayan, sevgilisi olmayan, arkadaşlarından yana da şansı gülmeyen, kilo da veremeyen o tatlı Spotty'nizdim. İpek Ongun'un şu sevmediğim serisi gibiydim. Serra benden daha şanslı ve zengindi gerçi. Ben onun fakir ve şanssız haliydim. Yine de beni her halimle kabul eden buraya dönmek istedim. Sonunda cesaretimi topladım. Beni böyle sevdiniz. Ne yazık ki hayatımda çoğu şey yolunda değil ama toparlayacağım. Belki bu kez spot ışığımı bulabilirim ha, ne dersiniz?</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Yazmak için buraya özellikle de şu boş günlerimde daha sık döneceğim. Biraz eskilerden bahsedeceğim biraz da bu günlerimden. Kimseye anlatamadığım, anlattıklarımın da "Boş ver ya" dediği her şeyden bahsetmek istiyorum. Elbette yine kendi tarzımda yazacağım. O yüzden siz de ben de sıkılmayız diye düşünüyorum. Zaten yaz da kapıda o yüzden kasvete bürünmek istemiyorum. Sonuçta yine kavuştuk ve bu harika bir şey.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Bu yazıyı okuyorsanız hala buralarda olduğunuz ve beni okuduğunuz için teşekkür ederim. Umarım hepiniz iyi ve sağlıklısınızdır. Hayatınız da yolundadır umarım.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Yeniden hoş geldim. Hadi şu bloğu canlandıralım.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><i>Öpüldünüz.</i></div><p></p>Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-19557689426912278922019-02-24T21:52:00.002+03:002019-02-24T21:52:23.239+03:00Depresyonda mıyım?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/8f/f0/de/8ff0dec1a54a62bce4bec65265761dc6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="524" data-original-width="564" height="371" src="https://i.pinimg.com/564x/8f/f0/de/8ff0dec1a54a62bce4bec65265761dc6.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
En çok aldığım soruyla karşınızdayım. Bir insana sürekli "Sen iyi değilsin." şeklinde bir yorum yaptıkça o kişi istemsiz bir şekilde depresyona giriyor sanırım. Ama benim cevabım içtenlikle "Hayır." oluyor. Çünkü gerçekten de cevabım olumsuz. Depresyonda değilim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ama sosyal medya insanı gerçekten yıpratıyor. Herkesin kendine göre bir maskesi var. Herkes sosyal medyada mutlu, herkes başarılı, herkes özgüven dolu. Peki Spotty nasıl?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Spotty henüz bir iş mülakatına gittiğinde "Kimsin?" sorusuna bile cevap verebileceğinden emin değil. Spotty hala kim olduğunu bulamadı. Hala spot ışıklarını arıyor. Hayat bir süreç, derler. Hayat benim için hep kendini tanıma süreci oldu. Yapmayacağımı sandığım şeyleri yaptım. Kendimi tanımaya çalıştım. Sürekli bir yol olarak devam ediyor hayat benim için.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Gelecekte ne istediğim konusunda da kesin bir cevabım yok. Bilmemek beni depresyonda mı yapar? Herkesin bir hayat amacı var mı? Benim her gün değişiyor çünkü. Ikigaim var ama her gün başka bir hedefle uyanıyorum. Bir işe girip aynı işte otuz sene çalışır mıyım bilmiyorum. Hani diyorlar ya üniversite sınavına hazırlanırken "Kendinizi otuz yıl boyunca görmek isteyeceğiniz bir mesleği seçin." diye. Benim için o meslek yok gibi. Her şey çalıştığım yerin bana vereceği şeylere bağlı. Çok iyi bir yerdir ama beni yerimde saydırıyordur. İşte bu olumsuz bir şey. Çok kötü bir yerdir ama bana katkısı vardır. Bu da olumsuz bir şey. Olumlusu var mı? Gerçekten herkes işinden memnun mu bu da büyük bir soru.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bir de hayat arkadaşı olayı var tabi. Hiç sevgilimin olmamış olması büyük bir sorunmuş. Ben ortada sorun göremiyorum ama arkadaşlarım görüyor. Hatta bir arkadaşım "Geç bile kaldık. Temmuz ayına kadar bulamazsak çocuk için de geç kalacağız." dedi. Temmuz ayına kadar nasıl bir zaman ölçeğini temsil ediyor? Daha kendime bakamazken çocuk ne demek? Ben nasıl çocuk bakarım? Evet yirmili yaşlardayım ama kendimi çok genç görüyorum bir çocuğun sorumluluğunu almak için. Neden bilmiyorum ama içimde hep daha farklı öncelikler dönüyor. Sevgili konusuna gelince de, bu zamana kadar yalnız yaşayabilmişim, sorumluluklarımın üstesinden gelmişim, olmuyorsa da olmasın. Zamanı değildir, hayırlısı değildir. İlla sevgilim olsun diye olur olmadık her erkeğe yazacak değilim herhalde.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
İşte karşımdaki insana bu konulardan bahsettiğimde anında "Bu kız depresyonda" diyor. Ve bana tavsiyelerde bulunmaya çalışıyorlar. Halbuki mutluyum. Evet zaman zaman tüm olumsuzlukları bir araya toplayıp ah vah çekebiliyorum ama genel olarak mutluyum. Şükran duyuyorum. Ama gerçekten merak ediyorum neye göre bir insanın depresyonda olduğuna karar veriyorlar?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sosyal medyayı kapatmakla çok iyi ettiğimi düşünürken aslında arkadaşlarımı da kapatmam gerektiğini fark ettiğim ilginç bir deneyim yaşamış oldum. Sosyal medya değil, oradaki insanlar sorunmuş aslında. Evet, hepiniz mutlusunuz, hepimiz harika, mükemmel, çalışkan, sevgi dolu, sorunsuz insanlarsınız.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Daha mutlu güzel yazılarda görüşmek üzere.</div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-12573882318894989922019-01-27T16:56:00.003+03:002019-01-27T16:56:59.246+03:00Merhaba 2019 <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://data.whicdn.com/images/325894996/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="750" height="400" src="https://data.whicdn.com/images/325894996/large.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
"Çılgın Spotty 2019'a bir ay sonra girdi." temalı yazıma hoşgeldiniz. Geçen gün birden "Blogumun teması çok kötü olmuştu ya." dedim. Ama gerçekten hala da kötü görünüyor. Photoshop bilgisayarımda bulunmadığından dolayı henüz yeni bir temaya geçemedim. Belki yine eskilere dönebilirim. Sonuçta 2019'da moda bile eskiye dönüş olmuş.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bir dönem yine bunalıma girdim. Bu bunalımın sebebi zamanında bana iyi gelen fakat artık şüpheye düştüğüm blogum. Yani Spotty olmak. Daha doğrusu Spotty olamamak. Anlatacak hiçbir şeyimin kalmamış olması. Çünkü artık insanlara kızmaya bile elim varmıyor. Her şeyden elim eteğim çekilmiş gibi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Önceden bozuştuğum her arkadaşımın arkasından üzülürdüm. İstisnasız, hiç anlaşamadığım arkadaşımla bile konuşmayı kessem üzülürdüm. Fakat şimdi, özellikle son dönemde, bir boşvermişlik aldı götürdü beni. En basiti geçenlerde, muhtemelen üç ay falan olmuştur galiba, arkadaşım beni sosyal medyalardan takipten çıktı. Ben bunu muhtemelen sonra fark ettim. Çünkü artık sosyal medyada beni kimler takipten çıktı diye de bakmaz oldum. Arada sırada bakıyorum. İşte şeytan da beni dürttü hadi bir bakayım dedim. Gördüm. Öyle ekrana uzun uzun bile bakmadan girip ben de takipten çıktım. Sonra da tamamen unuttum. Ortak arkadaşım ondan bahsetmese aklıma bile gelmeyecekti. Bir arkadaşım durumu öğrenince dostumun düşmanı benim de düşmanım diyerek arkadaşlıktan çıkmaya kalktı. Tabi durdurdum. Açıkçası hiç öyle bir insan değilimdir. Bana eski olaylarımı hatırlatıyor. Diğer arkadaşım da "O sizin bileceğiniz iş ben karışmam." dedi. Ki ben ona kalk bana karış demedim. Ne olduğunu dahi sormadım. Sadece arkadaşım bir konudan bahsederken onun ismini geçirdiği için dedim ki "Ne düşünür bilemem. Benim düşüncem şu yönde." dedim. Açıkçası benimle konuşmadan kendi kendine tribe giren insanlarla da uğraşacak ne ruh halim ne de sabrım kaldı. Spotty'niz büyüdü galiba.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/originals/d0/65/3f/d0653fa12c3ea88c9c7313a63f550d15.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="202" data-original-width="480" height="134" src="https://i.pinimg.com/originals/d0/65/3f/d0653fa12c3ea88c9c7313a63f550d15.gif" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Diğer tepkisiz kaldığım bir olay da liseyi bana zindan eden bir çocuğun nişanlandığını öğrenme aşamam oldu. Onu tanıyan herkes bir tepki göstermiş. Herkes şaşırmış. Peki ya ben? "Hayırlı olsun mutlu mesut olsunlar." Spotty ciddi misin der gibi baktı insanlar bana. Ya çocuk lisede kalmış üzerinden seneler geçmiş hala kin gütemem. O kadar saçma ki benden bir tepki beklemeleri.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
2019'da genel olarak evde olacağım gibi görünüyor dostlarım. Ama bakalım bu dramalardan kendime konu çıkarırsam yoluma devam edeceğim. Eski günlerimi özlemiyor değilim. Sırf dramalara dayanamayıp buraya iç dökmeye gelirdim. Şimdi ortada takabildiğim bir şey olmadığı için bloguma hasret kalıyorum ve üzülüyorum. Büyümek buysa ben büyümek istemiyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Artık yeni blog yazısı için tarih vermeyeceğim ama arayı sıklaştırmayı düşünüyorum. Kendimden falan bahsederim en kötü. Sıradan hayatımı okur yolumuza devam ederiz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yazmayı o kadar özlemişim ki konusuz bu yazımı yazarken bile kendimi iyi hissettim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
2019 iyi geldi. Tek sayılardan hoşlanmadığım halde içimden bir ses bu yıl toparlanacağımı haykırıyor. Fısıldamıyor haykırıyor. Bence başaracağız.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-19228259179749420442018-08-01T23:22:00.000+03:002018-08-01T23:22:49.711+03:008 Sene Olsun 80 Sene<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/98/13/c9/9813c9add53061c3e1d8d50b1c60e0c0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="562" data-original-width="564" height="397" src="https://i.pinimg.com/564x/98/13/c9/9813c9add53061c3e1d8d50b1c60e0c0.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Neredeyse dokuzuncu senemize giriyoruz. Eylülde dokuzuncu olacak inşallah. Bugün günlüğümü parçalara ayırırken birkaç anımı okudum. Ne yıkılmalar yaşamışım da ayağa kalkmışım. O sayfaları okurken kendime olan inancım arttı. Tabi aynı zamanda da sinir krizlerine girdim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ama tek bir şey fark ettim. Etrafımdaki erkeklerden çok daha cesurmuşum. Kendimi bu noktada alkışlamak istiyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Günlüğüme yazmadığım ama burada anlattığım -tabi daha sonra bulunma korkusuna imha ettiğim- bir sürü anım daha var. Blogumla birlikte büyüdüğümü hissetmek beni daha da mutlu etti. "İyi ki bu blogu açmışım." dedim. Günlüğümde blogumdan fazla bahsetmezdim. Hatta neredeyse hiç bahsetmezdim. Ama bir güne şunu yazmışım: "Blogumu tam 52 kişiye ulaşmış. Bunun benim için anlamını kelimelere bile dökemiyorum." </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Blogum bugün tam 649 kişi. Okuyorlar veya okumuyorlar önemli olan sayılar değil aslında. Ben belki de ilk kez bir yere içimi bu kadar açtım. İlk kez tanımadığım bir sürü kişiyle sohbet ettim. Derdimi dinleyen, mutluluğumda benimle gülen, bana tavsiye veren pek çok insanla tanıştım. Bazen bu kişiler çevremde olsaydı daha iyi bir ruh halinde olurum diye düşünüyorum. Çünkü benim çevremdeki insanları biliyorsunuz. Çoğu beni aşağıya çekmeye çalışıyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pekii gelelim neden günlüğümü parçaladığıma. Aslında günlüğümü yıllarca sakladım. Hatta üniversitenin ilk senesinde de bir sayfa yazıp bırakmışım. O günlüğün beni aşağıya çektiğini hissediyordum. İçeriği gerçekten çok kötüydü. Her sene birinden hoşlanmışım o sene sonuna kadar onu düşünerek yaşamışım. Sonra bitmiş. Arkadaşlarım beni grubun dışına çıkarmışlar sonra geri almışlar. Gidip hoşlandığım kişiye ondan hoşlandığımı söylemişler. Platonik aşkım bana gülümsemiş -bakalım bana mı gülümsedi o da belli değil- sonra günüm aydınlanmış. Yazdığım kişileri doğru düzgün hatırlamıyor olmam da cabası. Bence insanlar istemedikleri anılarını gerçekten silebiliyor. Ya da yerlerine başka anılar koyup bastırıyorsun.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mesela geçen gün bir film izledim. O filme hem bana demediğini bırakmayan arkadaşımla hem de eskiden flört ettiğim çocukla gitmiştim. İki kere aynı filme gitmiştim onları kıramadığım için. Sonra seriye sinirim yüzünden devam etmedim. Ama geçen gün izlerken hiçbir şey izlemedim. Anmayı geçtim o günleri hatırlayamadım bile. Sanırım istemediğim anıların üzerini gerçekten örtebiliyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Lisede arkadaşım bir çocukla tanışmam için beni zorlamış. "Yarın tanışacağım." yazmışım. O çocuğa dair hiçbir şey hatırlamıyorum. Sonraki günlerde de bir şey yazmamışım. Sanırım çocukla tanışmamışım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Parçaladım. Çünkü gelecekte bile o defterin bulunmasını istemedim. Kendimden utandığımdan değil, sadece o beni sürekli geriye çekiyor gibi hissettiğimden. Bulunsaydı da bilinmeyen pek de bir şey yoktu. Her şey burada da yazıyordu. Ki zaten gizleme konularında hiç iyi değilimdir. Ayrıca bir işe başlayınca sonuna kadar giderim. Hoşlandığımı söyleyecek kadar hem de. Zaten söylemediklerim de anlamıştır onca yaptığım şeyden sonra. Benim tek üzüldüğüm nokta kendimi paralamış olmam. Onlarla üzülüp onlarla sevinmem. Annem hep bana "O günleri yaşadın çünkü bugün onlardan ders çıkarman gerekiyordu." derdi. Pek çok ders çıkardım ama artık onların yazılı olmasına gerek olmadığını düşünüyorum. Bir genç kızın gizli defteri diye bir seri vardı İpek Ongun'un. Sadece bir kitabını okuyup, diğer kitaplarında olanları da kitapçılardan ya da okuyanlardan öğrenip nefret ettiğim seridir. Serra'nın aşık olduğu Oktay yazarın yüzünden nasıl ters dönmüştü öyle. Bak yine sinirlendim. İşte her ne kadar inkar etsem de benim de blogum o kitaba benziyor. Tüm her şey en açık haliyle burada. Bundan çok memnum</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sadece size teşekkür etmek istiyorum. Her anımda yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. Yorumlarınız için ayrıca teşekkür ederim. Seksenimde de elim ayağım tutarsa ya da ölmezsem buralarda olmak istiyorum. Daha iş arkadaşlarımdan yakınacağım, çocuklarımı büyüteceğim, kocama kızacağım... Belki de onlara burayı miras bırakırım. Bak bu iyi olabilir.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sekiz senede sizin sayenizde de büyüyüp daha olgun bir kadına dönüştüm. Ama bu kısımları eylüle, yıl dönümümüze bırakacağım. Biraz bencillik olacak ama umarım hep benimle olursunuz. Daha yolumuz bitmedi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yeni yazımda görüşmek üzere. Sizi seviyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/originals/90/fe/ba/90feba579488da4c82ca6d05666afd39.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="500" height="215" src="https://i.pinimg.com/originals/90/fe/ba/90feba579488da4c82ca6d05666afd39.gif" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-8128691890104484942018-07-21T22:01:00.003+03:002018-07-21T22:01:38.562+03:00Keşke Şişmanlık Kazansa<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/f9/c6/cd/f9c6cdc1cb68129560775078c83e4786.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="497" height="400" src="https://i.pinimg.com/564x/f9/c6/cd/f9c6cdc1cb68129560775078c83e4786.jpg" width="265" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kendimi bildim bileli hep kilo problemim vardı. Aslında çocukluk fotoğraflarımda kolum şimdiki kolumun yarısı kadar ama ne olduysa lise döneminde bana olanlar olmuş. Şimdi de utanmasam TLCdeki My 600lbs life programına çıkacağım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Son zamanlarda yine bedenimi sevmemeye başladım. Göğüslerim bedenime nazaran küçük, kalçalarım kocaman, göbek desen 6 aylık, yüz desen sivilce dolu. Hani yirmilerde değil de on altılarında gibiyim. Bu iyiden iyiye canımı sıkmaya başladı. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Siz hiç aynalara küstünüz mü? Ben bir dönem yine böyle küsmüştüm. Sonra yakın sandığım ama aramın dağlar kadar açıldığı arkadaşlarım beni bedenime laf atarak aşağıladılar. Aslında o sosyal medya zorbalığına yakalandığım zaman kendimle barışmıştım. Ama sırf sosyal medyaya fotoğraf atmadığım için özgüvensiz ilan edilmiştim. Son zamanlarda yine güncelleme yapmayı bıraktım. Ama nasıl buraya ara verdiysem o yüzden ara vermek zorunda kaldım. Mezun olmaya çalışmak beni fazla yordu. Zaten sosyal medyadan da fazlasıyla sıkıldım. Sanırım ilk kullanıcılar arasında yer aldığım için artık doyduğumu düşünüyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Son zamanlarda yediklerime baktım. Fast food sevmeyen biriyim ama tatlılara hayır diyemiyorum. Sanırım onlara hayır demeyi öğrenirsem biraz düzelebilirim. Sağlıklı beslenerek kilo alan tek kişi olabilirim. Arkadaş çevremdeki tek fazla kiloları bulunan kızın da ben olduğumu söylememe gerek yoktur herhalde. Aslında takıldığım nokta tam olarak fazla kilolarım değil. Beni üzen şey hastalıklarım yüzünden kullandığım ilaçlar ve bende yarattıkları etkileri. Buna fazla kilolar da dahil. Gittikçe şişiyor gibiyim. İlaçların bana faydası mı dokunuyor zararı mı dokunuyor anlamadım açıkçası.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bloga uğramamamın bir diğer sebebi de buydu. Elim yazmaya gitti. Hatta bir sürü taslak yazdım ama sizi ruhsal bunalımıma sokmak istemedim. Sonuçta insanlar sosyal medyaları keyif almak için kullanıyor. Şu anda bu konuları yazmamın sebebi ise bu sitenin benim hayatımı anlatması için oluşturulmuş olması. Yani oturdum düşündüm "Neler neler atlattık be Spotty bunu da mı atlatamayacağız? O zamanlarda tek desteğin blogundu şimdi neden uzak durmaya çalışıyorsun?" dedim ve sonuç olarak buradayım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/originals/d4/f1/71/d4f1713f112b583df4b64bbb5e26a37c.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="215" data-original-width="500" height="171" src="https://i.pinimg.com/originals/d4/f1/71/d4f1713f112b583df4b64bbb5e26a37c.gif" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Babamın da canına tak etti galiba. Çünkü bilgisayarımı aşırıp içine zayıflama programı videosu yüklemiş. "2 haftada 2 beden yazıyor kızım." dedi. Babamın yüzü aklıma geldikçe gülmeye başlıyorum. Yazının ruhsal boyutunun aksine genel olarak mutluyum. Bu ay ikinci kere regl olduğum için bu ruh durumumun ağırlığı affedilir bence.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Artık kadınların belli standart beden ölçülerini aştığını gündeme getirilip özgürlük dönemine geçiş yapılıyor biliyorsunuz. Ama ben hala Rihanna'ya bakıp "Rabbim nolur şu kadın zayıflamasın yoksa bittiğimin resmidir." diye dualar ediyorum. Gerçi o da kilo vermeye başladı. Yani sosyal medyalar, reklamlar falan bana hiç işlemiyor. Çünkü hala bana baktıklarında birer ayı gördüklerini düşünen insanların varlığını biliyorum. İnsanların zihniyetini, yıllarca empoze edilmiş algılarını bir anda değiştirmek çok zor. Kendi annem bile bana yolda yürürken benden daha fazla kilolu kadınları gösterip "Bak kadın senden şişman hiç utanıyor mu giydiklerinden?" diyor. Benim annem dış görünüşe göre insan yargılamamayı savunan bir kadın olmasına rağmen sırf benim daha iyi hissedeceğimi düşünerek böyle bir şey yaparken diğer insanların bana normal bakmasına ihtimal veremiyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bu arada Halsey çok güzel kadın değil mi? Yazımda onun fotoğraflarına yer vermek istedim. Ünlülerin fiziken güzelliklerine bakmayı da kessem muhteşem olacak.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Neyse gelecek yazımın konusu daha güzel. Bu sıkıcı yazının açığını kapatır diye düşünüyorum. Hala burada olduğum için mutluyum. Umarım sizler de hep burada olursunuz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Son olarak; "Keşke şişmanlık kazansa ve kilo vermeye çalışarak yorulmasak."</div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-48649198865271587732018-07-06T18:00:00.000+03:002018-07-07T22:51:10.194+03:00Susması Gereken İnsanlar Var<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/e0/07/32/e00732532f6acca55c23258dbe1bfd64.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="564" height="400" src="https://i.pinimg.com/564x/e0/07/32/e00732532f6acca55c23258dbe1bfd64.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Yaz geldiğine göre artık şu blogu bir düzene sokabiliriz diye düşünüyorum. Biliyorsunuz Spotty'niz altı senedir hiç gün yüzü görmedi şu çevresindeki insanlar konusunda. Susmalarını haykırarak söyleyemediğim için, o derece kibarım, göz devirmekle ya da "Anlıyorum" demekle geçiştirmeye çalıştım. Ama yok.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Onlar bana "Nasılsın?" bile demezken ben onların tüm dertlerini dinlemek zorunda kaldım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yazacak belli bir olayım olmadığı için önce genel bir giriş yazısı yazmak istedim. Bilirsiniz işte yine toplama çabalarına giriştim anlayacağınız.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Çevremde her renkten insan var. Neredeyse hepsi beni "tuhaf", "marjinal", "çocuksu" olarak tanımladı. Hepsinden en az bir kere bu kelimelerden birini duymuşumdur. Bu sene ise en çok duyduğum ve duydukça şaşırdığım tek kelime "soğuk" oldu. İnsanlar beni soğuk bulmaya başladı. Tabi bunda benim etkimin büyük olduğunu düşünüyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Son iki ayda insanlardan uzaklaşma isteğiyle doldum. Bin kişilik yurtta tam olarak nereye uzaklaşacaktım bunu bilmiyorum ama en azından öyle bir çaba sarf ettim. Çünkü artık insanlara tahammül edemez oldum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yurtta o kadar çok kız tipi gördüm ki artık insan sarraflığı konusunda yüksek lisansa başvurduğumu falan düşünmeye başladım. Odaya giriyorum dört kişi, kantine iniyorum en az altı kız, çalışma salonuna gidiyorum orası zaten tıklım tıkış kız dolu, tuvalette bile rahat bırakılmıyor ki soluk alalım. Bahçede bile sevgilisiyle kavga eden bir kız mutlaka oluyordu. Olaylar genel olarak aynı oluyordu ama kişi değişiyordu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"İnsan istemiyorum." dediğimden midir nedir bir anda bir sürü arkadaşım oldu. Yurt odasına gelen giden, beni soran birkaç kız duydum. Ben arkadaşımda kalırken kızın biri gelip kurutma makinemin şu kıvırcık yapan, şu an ismini hatırlamadığım aparatını istemiş. Kiminle hangi ara bu kadar samimi oldum bilmiyorum. Ki kişisel kullandığım ürünleri insanlarla paylaşmaktan haz etmeyen biriyim. Samimi olsak bunu bilirdi herhalde.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Arkadaşlarıma daha sonra değineceğim. Onlardan rahat üç yazı çıkar. Yurtta önce sevgilimin olmaması olay oldu. Ardından kilolarım olay oldu. Onun da ardından yüzümün bir anda iyileşmesi konu oldu. Evet ben burada yokken korkunç bir alerji sorunu yaşadım ve yüzüm gerçekten kıpkırmızı derisi soyulmuş gibi gezdim. Hatırladıkça yüzümü seviyorum. Kullandığım makyaj malzemesi ve temizleme ürünleri yüzünden olmuş. O yüzden kullandığım ürünleri neredeyse bir elin parmak sayısına kadar indirdim. Bir daha öyle kıpkırmızı gezmek istemiyorum. Dur dur bundan da bir konu çıkar. Yazımın ana metni "Aloe vera ve zeytinyağlı kremler candır." olacak.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Çevremde beni sürekli göz hapsinde tutan insanlar olunca kendi kusurlarımı düşünemez oldum. Zaten onlar benim yerime yeterince benim kusurlarımı konuşuyorlardı. Hiçbir zaman yetemedim insanlara. Neyse ki o sıralarda tezimi yazdığım için pek dinlemedim kendilerini. Onlar konuşurken kaynakça sıralaması yapıyor, metinleri işaretliyor, sıraya koyuyordum. Ayrıca dehşet bir final dönemi geçirdim. Bu potansiyelimi iki sene önce yapsaydım okul birincisi bile çıkabilirdim çok ciddiyim. En azından yüksek lisans hayallerim gerçek olabilirdi. Şimdi sadece mezun olabildim. Neyse.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/0d/da/e5/0ddae53989c58a7fa6cd28d3b53acac8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="327" data-original-width="500" height="261" src="https://i.pinimg.com/564x/0d/da/e5/0ddae53989c58a7fa6cd28d3b53acac8.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bayramda akrabalarım bize geldi. Meşhur halalarımdan biri benim için neredeyse ağladı. Ben mezun olduğum için mutluyken kadın oturdu birini bulamadığım için ağlamaya kalktı. "Şimdi ne olacak?" dedi. "Eh ne olacak halacığım iş aramaya başlayacağım." dedim. "Ben onu demiyorum koca bulamadın koca." dedi. "Okulda hiç mi kimse yoktu? Karşına çıkanın kusurlarını görmezden gelecektin. Al işte evde kaldın ne olacak şimdi bak okul da bitti gitti şansın." dedi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Allah bana ailem konusunda gerçekten şanslı davranmış ama halalar konusunda aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Kadın benim yerime üzüldü ben de öyle baktım kadının suratına "Ne diyor bu?" diye. Halbuki o bayram babamın teyzeleri de bizdeydi ve ikisi evli değildi. Evde kaldıklarını düşünerek hiç de ah vah çekmişe benzemiyorlardı. Anneme "Şimdiden hayatını karartmasın daha genç önce bir işini bulsun sonra eş çıkar karşısına önce gezsin tozsun." demişler. Bana üzülen halamın kızı benden bir yaş küçük. O sözde okulun en yakışıklı çocuğuyla evlendi. Şimdi de halam ondan çocuk istiyormuş. Halbuki benim yanımda yengeme "Çocuk geç olmalı. Hem daha tecrübeli olurlar." demişti. İşte bana başka etrafa başka konuşuyor kadın. Kızını geç kalmadan evlendirdiği için çok mutlu. Ama amcalarım da teyzeler de kızın erken evlendiğini düşünüyorlar. Geçen sene de mezun olmadığım için ağlıyordu. Yani Allah kimselere düşman vermesin bendeki gibi halalar verse yeterli. Bakalım halalarıma göre babam yakında beni evden atacakmış. Merakla babamın beni evden atmasını bekliyoruz. *göz deviren emoji*</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yani gördüğünüz gibi çevremde susması gereken o kadar çok insan var ki onlar susmayınca en sonunda ben sustum. Şimdi içime kapanmış oturuyorum öyle. Kendimi etraftan soyutlamaya çalışıyorum ve gelecek yazımın daha iç açıcı olmasını umut ediyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Haftaya cuma akşamını ajandama not ediyorum. Haftaya görüşmek dileğiyle.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><strike>Not:</strike></i> Önceki yazımdaki yorumlar için çok teşekkür ederim. Kendime geldiğim anda cevap yazacağım. Bu yazım beni biraz sinirlendirdi de.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Sevgilerle.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-83294592374783258992018-03-11T14:14:00.000+03:002018-03-11T14:14:01.407+03:00Üzgünüm Bayım Sizi Hissetmiyorum <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/d7/5f/7e/d75f7eba98ee1d51c0e7e4ff53a091c0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="376" data-original-width="564" src="https://i.pinimg.com/564x/d7/5f/7e/d75f7eba98ee1d51c0e7e4ff53a091c0.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Bir insandan ne zaman soğursunuz? Ben genelde tek yanlış durumda soğurum. Ha birden kesilip gitmem ama uzaklaşırım. Sonra zamanla o uzaklık daha da açılır. Zamanında çok fazla alttan aldığım için böyle olduğumu düşündüm. Ama tabi bahaneler gerçekleri değiştirmiyor. Sanırım ben her zaman yalnız kalacağım. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Geçen bir yazımda bir çocuktan bahsetmiştim. Evet anlattıkça büyüyormuş ama görünce küçülüyormuş. Denedim onayladım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Çocuğun sanırım sevgilisi varmış. Sanırım da demek istemiyorum bence var. İsminin sonuna "-im" eki eklediği, twitterda sürekli favorilediği bir kız. Peki onun sevgilisi olduğunu nereden çıkardım oraya gelelim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Benim çevremde erkek arkadaşlarım var. O yüzden hemen "Oooo kesin sevgilisi." moduna hiçbir zaman girmedim. Çünkü düşününce o zaman benim de sevgilim var. Neyse geçen en yakın arkadaşımla bu çocuğun ortak bir dersi varmış. O derste çocuk arkadaşımın yanına geçmiş. Telefonunu da onun görebileceği şekilde kızın gözünün önüne ekranı açık olarak bırakmış. Sürekli mesajlaşıp, bir şeyler yazıp bırakmış yine yerine. Ekran kilidine telefon geçmemiş. Arkadaşım da doğal olarak biraz sinirlenmiş. Gözümün önünde ders dinlememe engel olacak şekilde telefon bıraksalar ben de çok sinir olurum. Ki arkadaşımın telefonu bile onun telefonu kadar kendisine yakın değilmiş. Sonra bir mesaj gelmiş. Çocuk mesaja bakmamış. Ama ekran kararmadığı için benim arkadaşım sinirlenip ekranın kararmasını beklemiş. "Sınıfı çocuğun telefonu aydınlattı resmen." dedi. Ekran ışığı da en sona kadar açıkmış. Siz düşünün arkadaşıma gelen siniri. Sonra arkadaşım ekranın kapanması için artık dönüp önündeki telefona bakmış. Telefonda gelen mesaj açık, o kızın sonuna "-im" eki gelerek yazılmış ismi altında da ok yazan bir mesaj. Arkadaşım telefona boş bir şekilde bakıp yeniden önüne dönmüş. Bizim kız hiç tepki vermez. Telefona da sarılmamış bana durumu anlatmak için. Çocuk da arkadaşımın baktığını artık anlayınca telefonun ekranını kapatmış. Arkadaşım bunu çocuğun bilerek yaptığını düşünüyor. İmza listesinde arkadaşımın ismine de kendisi ve arkadaşı tüm dikkatlerini vererek okumuşlar. Sonra fısır fısır bir şeyler konuşmuşlar. Bunlar bir şey denediler ama ne denediler anlamadım, dedi arkadaşım. Ama ben hiçbir şey düşünemedim. Erkekler düz yaratıklar diyorlar ama ben düz değilim. Bin tane şey düşünebilirim. O yüzden düşünme işini iki arkadaşıma bırakıp kenara çekildim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/cb/22/d6/cb22d68b48dbdb639648250320a14b96.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="333" data-original-width="500" src="https://i.pinimg.com/564x/cb/22/d6/cb22d68b48dbdb639648250320a14b96.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Sandığımın aksine üzülmedim. Sinirlenmedim de. Ha eğer sevgilisi olmasına rağmen böyle içe düşecek şekilde kızlara bakıyorsa bu onun adi kişiliğinin bir göstergesidir. Öyleyse bunu şimdi gördüğüme sevinirim. Ama biraz eğlencesine takılıyordum sanırım. Çünkü platonik heyecanını severim. "Baktı mı?", "Bakacak mı?", "Bir şey diyecek mi?", "Görecek miyim?"... Bunlar güzel heyecanlar. Ama ciddi heyecanlar değil, bir süre sonra geçiyor.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Peki sonra ne oldu? Okula başladım. Bu yüzden anlatacak bir iki anım daha var. Onları da not aldım diğer yazımın konusu, son dakika daha fazla yazmak istediğim bir olay olmazsa, hazır olacak yani. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Okulda karşılaştım. Karşılaşmayı beklemiyordum. O gün ikinci öğretimle dersim yoktu. Arkadaşımın dersi bitene kadar bir arkadaşımla okulda oturup sohbet etmek için biraz daha kalmıştım. İkinci öğretimler gelmeden de okuldan ayrıldık. Ama arkadaşım dersten çıkıp yanıma geldiğinde, ben atkımı takarken o çocuk ve arkadaşı fakülteye geldi. Önce bakmadım. Neyse ki önce biz görüyoruz içeriye gelenleri. Sonra arkadaşıma dönerken kafamı kaldırdım ve göz göze geldim. Pişkin pişkin gülüyordu. İfadesiz bir şekilde arkadaşımla konuşmaya devam ettim. Zaten bir tepki vermek de gelmedi içimden. Hissetmedim. Önceden hissettiğimi düşünmüştüm ama şimdi bu boşluk bana garip geldi. Önceden de hissettiğimi sanıp hissetmemiş olabileceğimi düşündüm. Ama çocuğun bana bakarken gülmesi sinirimi bozmadı değil hani. Ama sırf sevgilisi olup böyle bir pişkinlik yaptığı için sinirlendim. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ah.. Bu arada okulda o çocuğa benzeyen bir çocuk daha var. En yakın arkadaşım beni uyardı o çocuğu gördüğümde hemen diğerini gördüğümü sanmamam için. Ve gerçekten de çok benziyorlar. Ha benzettiğimiz daha uzun boylu ve biraz daha iri ama gerçekten çok benziyorlar. İkisinin arasında kıyafet ve yapı farkı dışında bir fark daha var. Benzettiğimiz çocuk diğeri gibi insanı yiyecek gibi bakmadan efendi gibi önüne bakıp geçiyor. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Neyse bu haftam böyle geçti. "Sanırım ben evde kaldım. Kimseyi hissetmiyorum." diye gezdim etrafta. Büyüdükçe istek ve beklentilerim mi değişiyor bilmiyorum ama şu sıralar kalbim gerçekten bomboş. Ve bu alıştığım bir durum değil. Karşılık beklemeden sırf heyecan olsun diye beğendiğim bir çocuk yok bu defa. Umarım bu kötü bir şey değildir. En yakın arkadaşım bana "Alttan almak, görmezden gelmek istemediğin için soğuyorsun." diyor. Birini sevdiğimde bazı şeyleri görmezden gelmem gerekiyormuş. Benim korkum o görmezden gelmem gereken şeylerin, ben görmezden geldikçe çığ gibi büyümesi. O yüzden tek bir hata, o hata büyük ve gerçekten aşılamaz bir hata ise, benim yaşamıma da etki edecekse kişiden uzaklaşmayı kendimce doğru buluyorum. Belki, ne bileyim, gerçekten sevdiğim biri çıkarsa görmezden gelmeyi başarırım. Ama dediğim gibi şu sıralar böyle bomboş geziyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Geldi bahar ayları gevşedi gönül yayları, sözünü bu yıl kullanamayacak gibiyim. Ama yine de hayat bu belli olmaz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bundan sonra her pazar burada olacağım. Onun da bilgilendirmesini buraya ekleyeyim. Bazen yazacağım çok şey olursa cumartesi de bir yazı ekleyebilirim. Her hafta sonu burada görüşmek dileğiyle.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-26791210969937825432018-02-28T14:14:00.000+03:002018-02-28T14:14:07.659+03:00Her Şeyin Başı Sağlık<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/ce/85/7a/ce857a10e4344c157596139d6c305e73.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="564" height="400" src="https://i.pinimg.com/564x/ce/85/7a/ce857a10e4344c157596139d6c305e73.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Tam olarak neyi anlatsam, nasıl anlatsam bilemiyorum. Ve hayatımda olan o şeyi anlatabilir miyim onu da bilmiyorum. Aslında genel anlamda saklamayı düşünmediğim bir konuydu. Ama annemin akrabalarımdan gizlediğini ve beni sıkı sıkı tembihlediğini fark edince anlatmamam gerektiğini düşündüm.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sadece şunu söyleyeyim o zaman. Yaklaşık bir aydır doktor doktor geziyorum. Saç dökülme ve sivilce problemi yaşamaya başlamıştım. Onun için gittiğim doktor beni başka bir bölüme gönderdi. Onlarla uğraşıyorum. Azıcık moral bozucu. Elime saç tutamları geldikçe canım sıkılıyor. Ama çok da kötü bir hastalığım yok. Sadece ben hasta olmayı sevmiyorum. Biraz mızmız bir kıza dönüşüyorum. Mesela bugün kan aldırdım ama o kan alınan kolumu hala kullanmıyorum. "Şişti acıyor." diye diye dolanıyorum. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Oldum olası hastalıklardan hoşlanmam. Küçükken kusmam için annemin verdiği yoğurt kabıyla şu an bu yazıyı yazarken oturduğum kanepede hastalığımı geçirirdim. Annem nişasta hazırlardı onun içine petibör kırardım. O zamanki sızlanmalarımla şimdiki sızlanmalarım arasında pek de bir fark yok. Sadece annemi sayıklamam biraz daha az. Doktorum bile artık beni tanıyordu. Ve kesin bana cinslik yapmak için sürekli iğne verirdi. Acillerde minnoş popomu tutarak gezmekten canım çıkardı. Ah ah... Sanırım zayıf bünyeye sahip olmanın sonuçları bu. Bir de idrar yolları iltihabım var. Onu da yaz kış çekiyorum. Son zamanlarda bu konuda biraz daha az sıkıntı yaşıyorum. Şimdi bulantı, üşütme tarzı hastalık falan değil ama kadınsal hastalıklardan biri desem bence sorunumu anlarsınız.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/7d/bf/6c/7dbf6c753115f91954f8efda78e0248c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="564" height="260" src="https://i.pinimg.com/564x/7d/bf/6c/7dbf6c753115f91954f8efda78e0248c.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Tedavi süreçlerini de sevmem. Çünkü motivasyonu çok çabuk düşen bir insanım. Sabah mutluyken akşam mutsuz olabilirim. Kararlarım nettir ama işte şu duygu değişimlerim biraz hızlı nedense. Motivasyonum düşmeye çok meyilli olduğu için de uzun tedavi süreçlerine gelemiyorum. Hemen olsun bitsin, havasındayım sanırım biraz. Bu konuda anneanneme çekmişim. O da hemen ilaç içtiğinde iyileşmeyi bekler. İşte benim o kadar olmasa da birazcık iyileşme konusunda ona benzemişim. Ben on günlük antibiyotiklere, ilaçlara dayanamazken bir senelik ilaçlar verildi. Saç dökülme sorunum için vitaminler, spreyler, şampuan ve serumlar kullanacağım. Bunlar bana zamanla etki edecekmiş. Eder mi bilmiyorum ama doktoruma güveniyorum işte.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Daha okul dönemine başlamadım. Döneme başlayınca daha güzel ve eğlenceli yazılar yazabilirim diye düşünüyorum. Bu sıkıcı halimi inanın ben de sevmiyorum. İşte son bir ayda tam olarak ne yazacağımı bilemeyerek geçirdim. Ve sonra bilgisayarım bozuldu. O da tamirden gelince hemen bunları yazmaya oturdum. İnsan alışınca yazmayı gerçekten istiyormuş. Aklıma bin tane konu geldi. Yazmak istediğim konular bir anda beynime doluştu. Ve şu anda hiçbiri yok. Neden böyle oluyor anlamıyorum ama bir şekilde düzene gireceğim.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Son olarak sağlığınızdan önemli hiçbir şey yok. Ben her şeyi stres yapıp, saatlerce onun üzerinde düşünürdüm. Ama artık o huyumu bırakmaya çalışıyorum. Hiçbir zaman "Amannnn" diyen insanlardan biri olamadım ama en azından saatlerce düşünme huyumu biraz azaltmaya çalışacağım. Çünkü bu yaptığım stresler, saatlerce düşünmelerim ve olanlara üzülüp durmam benim sağlığımı bozuyormuş. O yüzden siz benim için kendinize iyi bakın. Ve bana dua edin bir an önce iyileşeyim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-77300307093770782212018-01-25T15:24:00.000+03:002018-01-25T15:24:21.605+03:00Anlatmayın, Anlattıkça Büyüyor<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://data.whicdn.com/images/140582633/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="333" data-original-width="500" src="https://data.whicdn.com/images/140582633/large.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Geçen hafta evdeki internet problemi yüzünden yazı yazamadım. Problemi sonunda halledince de hemen yazıya geldim. Eh zinciri kırdık ama kırdık diye de yazmayı bırakmayacağım. Kırmamış gibi devam edelim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aslında iki gündür pek keyfim yok. Bu sebepleri sırayla anlatacağım. Belki bu hafta geçen haftanın acısını çıkarmak için iki yazı yayınlarım. Daha karar vermedim ama bunu yapmayı düşünüyorum. Hep modum düşükken, aklımda binbir düşünce dolaşırken yazı yazabiliyorum. Genel olarak depresif, mutsuz bir insan izlenimi yarattığımın farkındayım ama gerçek hayatımda öyle biri değilim. Sorunlarımı çevreme yansıtma konusunda başarısızım. Mutsuz olunca çok güzel surat asarım ama kimse de kalkıp "Hayırdır Spotty neyin var?" demezler. Yalnız bırakılınca düzeleceğimin izlenimini yaratıyorum sanırım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Buraya da pek mutlu olay yazmadığımın farkındayım. Neden bilmiyorum ama mutlu bir olay yaşadığımda bunu yazmak gelmiyor içimden. Belki unuttuğum için belki de geçici bir mutluluk olduğunu düşündüğüm için yazmayı istemiyorum. Bunun daha tam nedenini bulamadım. Ama sırf sizin için bir defter edindim. (Evdeki milyonlarca defterlerimden birini bu amaç için kullanmaya karar verdim. Sonunda boş defterlerimden biri bir amaca kavuştu.) Mutlu anılarımı kısa kısa not alacağım ve böylece yazı başında olunca "Ben mutlu ne olay yaşamıştım?" durumundan kurtulacağım. Çünkü gerçekten şu yazı başına oturunca tüm olumsuzluklar aklıma geliyor "Yazıp kurtulayım." gibi düşünüyorum ve onları yazıyorum. Asıl yazı konusuna gelmeden önce biraz boş konuştum. Ama yazı konusuna da gelmek istemiyorum. Ama gelmem de lazım. Çünkü içimde barındırmak istemiyorum. Kabullenmek de istemiyorum. Neyse hadi başlayalım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://data.whicdn.com/images/172802802/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="208" data-original-width="500" src="https://data.whicdn.com/images/172802802/large.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sanırım birinden hoşlanıyorum. Yani sanırım. Bilmiyorum. Önce öylesine geliştiğini düşündüm. Eğleniyorum sandım. Hani şu "Hisleri canlı tutma." muhabbetleri. "Kişi önemli değil ben bu aşık olma hissini seviyorum." bahaneleri. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kişi önemliymiş. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Geçen yazılarımdan birinde bahsettiğim çocuk. Bakıp bakıp sonra bakmayı kesenden bahsediyorum. Diğer bana mesaj atan çocuğu görsem de tanımam zaten. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Önemli olan benim bu durumu hala reddetmem. Şunu yazarken bile reddediyorum. Çünkü reddedilmesi gereken bir durum. Böyle saçma iş mi olur?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Şimdi çocuk önce bana baktı baktı durdu. Bana baktığını düşünüyorum ama bir ihtimal daha var bence. Arkadaşıma bakıyor da olabilir. "Spotty sana bakıyor çocuk." diyen arkadaşıma yani. Ve ben hep bu ihtimal üzerine oynadım. "Sınıfımı anlamaya çalışıyordur." dedim. Çünkü her dönemden ders alan sayılı kişilerden biriydim. Onunla hiç aynı sınıfta derse girmedim ama sabah akşam okuldaydım. Ben böyle birini görsem merak ederdim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><strike>(Yazar burada yazmayı bırakıp diğer sekmede fotoğraf sitelerini gezmeye başladı. Çünkü hala durumu kabullenmiyor. 10 dakika sonra geldi.)</strike></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Çocuğun ismini yazın öğrenmiştim. O da sınavdaki imza listesinden. (Stalker bir insan değilimdir aslında. Çok ciddiyim bu konuda arkadaşlarım benden çok daha yetenekli.) Çocuğu geçen aylarda instagramdan takip ettik. Yani istek atmakla kaldık. Çünkü çocuğun profili gizliydi. Arkadaşım anında reddedildi. Beni de reddetti. Sonra sanırım diğer tüm hesaplardan ve diğer başka yakın arkadaşlarımdan iki hafta sürecinde sekiz kere reddedildik. Sekiz olduğunu düşünüyorum. Sevgilisi olduğu üzerinde oynadık ama sevgilisi olsa bu kadar baskıdan sonra "Siz kimsiniz ya?" derdi biz de "Canım durum böyle böyle." derdik topu oğlana atar kaçardık. Ama ses seda yok. Bu arada çocuğun fotoğraflarından biri azaldı. E bir fotoğraf azalınca bizdeki merak daha da arttı. Bir ara yeniden istek attım. Bu durumların üzerinden iki hafta daha geçtikten sonra. Çocuk arkadaşımın fake hesabını reddedip beni bekletti. Bu süreçte arkadaşım fake hesabından bunun yakın arkadaşını eklemişti. Bizdeki mantık şu "Belki ortak arkadaşları olanları kabul ediyordur.". Ama yok reddetti. Üzerine arkadaşı da fake hesabı engelledi. Yakın arkadaşım (baktığını söyleyen) hala çocuğun taktik uyguladığını düşünüyor. Ama bence başka bir durum var. Facebook sayfasını dondurdu geçen gün. Başka bir sosyal ağda gördüm. Bir kız var ama kız bunun kuzeni mi arkadaşı mı sevgilisi mi bilemedik. Üzerine arkadaşım onları bu ekleme durumları yaşanmadan önce dışarıda görmüş yanlarında bir kızla daha. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><strike>(Yazar yine fotoğraf molası verdi. Bu defa 20 dakika sürdü.)</strike></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://data.whicdn.com/images/238807652/large.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="208" data-original-width="500" src="https://data.whicdn.com/images/238807652/large.png" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Çocuk bu olaylar sırasında okulda hiçbir şekilde istifini bozmadı. Bakmaya devam etti, ortalıklarda aynı şekilde dolanmaya devam etti. Hani bir ara "Acaba doğru kişiyi mi eklemeye kalkıştık?" desek inanın denilebilirdi. Ayrıca çocukla okulda konuştum. Bunu ayrı bir yazı olarak yazacaktım ama iki gün önce bu düşüncem değişti. Ayaküstü bir durumdu. Arkadaşına soracaktım, bu sırtı dönüktü bana. Arkadaşı cevap vereceği sırada bu dönüp çocuğu resmen susturup kendisi cevap verdi. Arkadaşım gelene kadar konuştuk. Okulla ilgili bir durumdu konuşma sebebim de. Ondan sonra bir daha hiç konuşmadık.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Üç gün önce arkadaşım onu okulda görmüş. Çocuk ona selam vermiş ama arkadaşım cevap vermemiş. (Buradaki arkadaşım başta bahsettiğim arkadaşım. Çocuğun bana baktığını söyleyen arkadaşım.) Ve ben bundan bir gün sonra onu gördüm. Onun beni gördüğünü sanmıyorum. Umarım görmemiştir. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Uzun süreli platonik olmayı bıraktım bir süre önce. Kalbim pek çarpmaz oldu. Şimdi neden bu kadar korktum bilmiyorum. Bunun üzerinde eğlenerek bir sürü yazı yazabilirdim ama şu an sadece düşünmekten korkuyorum. Hani belki buraya yazarsam üzerinde düşünmeyi bırakırım diye düşündüm. "Bana bakmaz." durumu değil bu korkumun sebebi. Ben birinden hoşlanmak istemiyorum. Beni bilen bilir platonikten öteye gitmemiş biriyim. Belki doğru insan çıkmadığı için, belki de kader beni tek olarak yazdığı için. Ve platonik olmak beni korkutuyor. Bu arada çocuğun benden küçük olduğunu da dipnot olarak ekleyeyim. Bir, iki yaş küçük de değil bir miktar daha küçük. Yani o yüzden korkumu tetikleyen nedenler çok fazla.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Arkadaşımın "Onu gördüm bana merhaba dedi." mesajından sonra kalbimin aniden atması beni korkuttu. O günden beri böyle durgunum işte. Önceden de dediğim gibi bunları ayrı ayrı yazmak istiyordum. Ama anlattıkça da büyüyor sanki bir şeyler. Şimdi bile üstünkörü olmasına rağmen biraz duraklaya duraklaya yazdım bu yazıyı. Bu arada boş zamanlarımda fotoğrafçılıkla ilgili sitelerde gezdiğimi de öğrenmiş oldunuz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bir daha bu kadar depresif bir yazı yazmayacağım. Devam edersem sizi de fazlasıyla sıkacağım. Ama işte yine platonik duruma sürüklendiğimi öğrenmenizi ve biraz da kafamı boşaltmak istedim. Umarım beni anlayışla karşılarsınız.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-88529540249828815122018-01-14T22:57:00.000+03:002018-01-14T22:57:03.311+03:00Ulaşılmaz ve Ön Yargılı<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/286852545/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://data.whicdn.com/images/286852545/large.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
"Öz güven" denilince akla gelen en son isim benim. Bu konu kesinlikle tartışmaya kapalı bence. Bu yazımda size başımdan geçen bir olayı anlatacağım ve o olay üzerinden devam edeceğim. Okuldaydım, ders notumu temize çekerken telefonuma bir mesaj geldi. Benimle tanışmak isteyen birisiymiş. En yakın arkadaşım, hala bir isim listesi oluşturamadım, "Sor bakalım kimmiş?" dedi. Biraz da tersleyerek konuşmamı istedi.<br />
<br />
Ben hiçbir zaman insanları tersleyen biri olamadım. Her şeye teşekkür eden, soru sorulduğunda cevap verip yardımcı olan, iyimser düşünen biriyim. Sanırım iyimserlik yönüm babama çekmiş. Çünkü babam da herkesin iyi yanlarını görür. Darbeyi alana kadar akıllanmam.<br />
<br />
O yüzden çocuğu terslemedim. Konuşmanın sonunda o beni tersledi desem daha mantıklı olur. Kim olduğunu sorduğumdan sonra fakülteden biri olduğunu ve tanışmak istediğini söyledi. Sanki ben onun fakülteden olduğunu anlamamışım gibi. Beni nereden bulduğunu sordum.<br />
<br />
Hatırlatma olsun diye buraya ekleyeyim. Ben şu an artık yıl öğrencisiyim. Yani okulda pek arkadaşım yok. Hatta hiç arkadaşım yok. Arkadaşlarım mezun oldu. Sadece derslerine girdiğim sınıflar var ama o insanlarla muhabbetim hiç yok denecek kadar az. Son haftalarda biraz konuşmaya başlamıştım ama bu olay çok daha önceden yaşanmıştı. Yani o çocuğun benim adımı öğrenmesi biraz zordu. Farklı bölümdeydi, muhtemelen benden küçüktü. En yakın arkadaşımın da kalkıp benim adımı söylediğini sanmıyorum. Çünkü o çocuktan en başta haz etmediğini ve terslememi bile söyledi.<br />
<br />
Bana göz kırpan gülücük bulunduran bir mesaj atıp beni bulduğu için şanslı olduğumu ve başka bir şeyin önemli olmadığını söyledi. Üzgünüm ama göz kırpan gülücük beni bir erkekten iten bir şeydir. Hele de ilk dakikada. Ben bu kadar soğukken, yapılmaması gereken ilk şeydir. Sınıf arkadaşlarım bile bana önce sizli bizli konuşurken bu laubali tavrı olumlu karşılayamazdım. Hele bir de şanslı olduğumu söylemesi ayrı bir sinir bozucuydu. Mesajın gerçekten bana ulaştığını, ulaşabildiğini birkaç kere okuduktan sonra fark ettim. O, kendini beğenmiş çocuk gerçekten de bana öyle bir mesaj atabilme cesaretini göstermişti.<br />
<br />
Bu hissettiklerime rağmen onu terslemedim ve kendisiyle konuşmak istemediğimi söyledim. En yakın arkadaşım hala ona sövmem konusunda baskı yapıyordu. Ama ben küfür edemeyen bir kadınım. Üzgünüm ama bir çocuk yüzünden çizgimden çıkamazdım.<br />
<br />
İkna etmeye çalıştı ama başaramadı. Zaten o sırada bir hocamın odasının önünde bekliyordum. Sinirlerim bozuktu. Hocanın pozitif havasında olması için dua ediyordum.<br />
<br />
Ara konuşmayı gerçekten hatırlamıyorum. O sırada hiç umursamamışım sanırım. Son cümlesini hatırlıyorum sadece.<br />
<br />
"Senin gibi ön yargılı bir kızla olmazdı zaten."<br />
<br />
Ve engelledi.<br />
<br />
Keşke ben engelleseydim. Böyle birkaç kişinin sildiği ve engellediği saçma bir dönem geçirdim. Hepsi görüp görebileceğiniz en saçma nedenlerdendi. Bazı erkekler fazla çocuk.<br />
<br />
Şimdi o cümleye gelirsek. Ben o çocukla maksimum ne olabilirdim ki? Ön yargılı insan kategorisine kesinlikle girdiğimi düşünmüyorum. Hatta bunu anlattığım arkadaşlarım bu duruma çok güldüler. Sapık gibi kendisini egoist ve aranılan, peşinden koşulan erkek gibi gösterip önce bana göz kırpan gülücük atıp sonra bana "baktığı" için şanslı olduğumu söyleyen birinin böyle bir şeyi söylemesi sizce de çok anlamsız bir hareket değil mi?<br />
<br />
Bu olay kapandı. Sonra çocuğu bir daha gördüm mü bilmiyorum. Muhtemelen görmüşümdür ama ben kör biriyim. Yani bakarım ama görmem. Bu kısma da değineceğim. Çocuğun yüzünü incelememiştim bile. Haaa. Bir kere gördük ondan eminim. En yakın arkadaşım göstermişti. Hatta bu engellendiğim günün ertesi günüydü.<br />
<br />
Arkadaşımla kafede ders çalışıyorduk. Arka masamızda bir doğum günü kutlaması vardı. Doğum günü sahibi daha gelmemişti, arkadaşları anca hazırlanıyordu, her zamanki olaylar işte. Birkaç masa birleştirilmişti. Bir çocuk vardı ama nasıl gülüyordu arkamda anlatamam. Benim sırtım dönüktü onlara. Ama nasıl kan beynimde atıyor. Zaten migrenim vurdu vuracak, bir de o çocuğun sesi kanıma dokunuyordu. Kafelerde çevrem rahatsız olmasın diye hareketlerimi ve tavrımı sakin tutmaya çalışırım. Kendime yapılmasını istemediğim şeyleri başkalarına yapmayı sevmem kısacası.<br />
<br />
"Ben bu çocuğu boğarım kim bu ya?" dedim. En yakın arkadaşım kafasını kaldırıp baktı. Sonra yeniden baktı. Ardından bana "Spotty şu dünkü çocuğun profil fotoğrafını açar mısın?" dedi.<br />
<br />
Ve işte o an benim jeton düştü. Çünkü benim şansım böyledir sevgili dostlarım. Koca şehirde böyle dip dibe gelirim istemediğim insanlarla.<br />
<br />
Gösterdim. "Spotty bu çocuğun gömleği bile aynı bu fotoğraftakiyle." dedi. Teşhis konuldu. Evet oymuş. Kısacası ya gerçekten de ayı gibi gülüyor ya da bana kendisini göstermeye çalışıyor. "Bak ben harika bir erkeğim. Beni kaçırdığın için ezik olan sensin. Hahahahaha." demeye çalıştı bilmiyorum. Ortamlarında o kadar anıracak bir durum yoktu. Neyse. Çocukluk işte.<br />
<br />
Şimdi benim hakkımda bazıları ulaşılmaz biri olduğumu söylüyorlar. Duvarları olan, insanları inceleyip sonra hayatına sokan biri yani. Bazıları da, bu anlattığım kişi gibi, ön yargılı olduğumu düşünüyor. Şimdi kendimi aklamak için değil bu yazım. Aslında aklanacak bir yanım da yok. Yazmak istedim yazdım. Çünkü benim için saçma ve çocukça bir olaydı.<br />
<br />
Ama yine de ön yargılı olmayı pek istemiyorum. Tamam insanlardan bazen, bazı hareketlerinden dolayı soğuyorum ama ön yargılı olduğumu düşünmüyordum. Ulaşılmaz olmak istiyor muyum diye düşünürsem. Evet sanırım istiyorum. Çünkü insanlar yakınıma gelince işler hiç iyi gitmiyor. Yine de bana her soru sorana cevap veriyorum. Herkesle tanışıp, sohbet ediyorum. Hani insanlara kötü de davranmıyorum neden bir şeyleri hoşuma gitmediğini söylediğimde ön yargılı kişi ben oluyorum anlamıyorum. Herkes benim tüm ters yanlarımı söylerken sorun olmuyor ama ben karşı tarafa bana ters gelen yanlarını söylemediğim halde ön yargılı damgası yiyorum.<br />
<br />
Sanırım haftaya bir diğer ön yargı barındıran bir yazı yazacağım. Tabi bir nedenden dolayı tepki koymam ön yargı ise.<br />
<br />
<i>Not:</i> Az kalsın zinicirimi kırıp bu hafta yazı yazmıyordum. Ama zincirimi kırma düşüncesi beni rahatsız etti ve haftanın bitmesine son bir saat kala bu yazıyı bitirdim ve yayınlıyorum.<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
<br /></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-89972743429749867172018-01-06T22:39:00.000+03:002018-01-06T22:39:53.733+03:00Bakarsan Bağ Bakmazsan Dağ Olurmuş<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/cd/e3/42/cde342d4187cda2dbadfe7ef235bcb1a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="337" data-original-width="564" src="https://i.pinimg.com/564x/cd/e3/42/cde342d4187cda2dbadfe7ef235bcb1a.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Aradaki açığı kapatmak için şimdi biraz eskilere döneceğim. Merak etmeyin günümüzden öyle de çok uzaklaşmayacağım. Sadece yeni kişilerden bahsedeceğim. Sanırım bu yazı tek kişiye ait olacak ama olsun. Bunlar mühim konular. Birlikte taktik konuşacağız. Ki ben, yani flört konusunda uzman olduğunu düşünen Spotty'niz meğersem bu konuda sıfır bilgiye sahipmiş. Sanırım sadece platonik aşık olma konusunda iyiyim. Evet başlayalım hadi. Heyecanlandım.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Şaşılacak şey değildir benim platonik olmam. Ama olayın ilginç boyutu çocuğun bana başta mal mal bakıp, şimdi kendisini saçma sapan triplere sokması. İşte şimdi bunu analiz edeceğiz. Taktik mi, çocuk mal mı, yoksa ben mi çok alınganım? Bu arada yeni yıla blog yazısı yazdıktan sonra "Oleyy işte blog yazarak yeni yıla girdim. Hadi tüm yıl blog yazayım lütfen. Ama okulu da bitireyim nolurrrr." diyerek girdim. Hadi bakalım hayırlısı.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ben bu çocuğa bir isim bulamadım daha. Bulduktan sonra alt panele isim listesi hazırlamaya karar vereceğim. Hem size hem bana bu iş zor olacak diye. Umarım artık kafamız karışmaz. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Bu çocukla senenin başında arkadaşımın "Spottyyyyy çocuk resmen içine düştü görmedin mi?" demesiyle tanıştım. Tanıştım derken gerçek anlamda değil. Durun daha oraya da geleceğim. Ne kadar acelesi bir insana dönüşmüşüm hemen her şeyi yazmaya çalışıyorum. Çocuğu ilk gördüğümde görmedim. Arkadaşımla okulun koridorunda gidiyorduk. Sonra arkadaşım sınıfa girip beni bekleyeceğini söyledi. Ben de bininci suyumu içtiğim için tuvalete gidecektim. Neyse çocuk o sırada bana bakmış. Ama baya bakmış. Yoksa arkadaşım beni öyle şeylerde dürtmez. Çünkü sevmiyorum dikizlenmeyi. Hatta bende ters teper. <i>*Keşke yine ters tepseymiş. Hatta keşke onu eşek tepseymiş.*</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Çocuğu ikinci görüşümde gerçekten de arkadaşımın dediği kadar olduğunu fark ettim. Çünkü çocukla göz göze geldiğim halde çocuk gözünü çeken taraf olmadı. Üstelemedim durumu. İlk kez öyle biriyle karşılaştım ama olabilir diye düşündüm. Üstüme de almadım. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ama bu üstüme almama olayını nasıl benimsediysem gerçekten de bu durum beni hiç etkilemedi. Arkadaşım bana her seferinde söyledi durdu ama "Bana ne bakacak ya?" dedim. Çocuk bana bakabilir evet ama ben bana bakmayacağını benimsemişim. Neden benimsedim derseniz de şöyle söyleyeyim. Biliyorsunuz hiç sevgilim olmadı. O yüzden hayatıma "Ben platonik ve flörtle devam edeceğim." demeye başladım. Hatta bunu da kabullendim. Artık o yüzden çevremdekileri görmüyorum.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ama bir bakış, iki bakış derken ben ciddi ciddi bunu üzerime alınmaya başladım. Ya çocuk herkese böyle bakıyor ya da şaşı. Ha belki gözlüklerinden dolayı beni görmüyor da olabilir. Yakını mı uzağı mı net göremediğini daha anlayamadık.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Çocuğu çaktırmadan izlemeye başladık. Hatta izlerken pek çok kere yakalandık. Daha geçen gün sınavda yakalandım. Bunu anlatmaya dilim varmıyor ama elim varacak. Hani hangi ara dikizleyen taraf ben oldum çözemedim. Bakmaya devam ettiğinde "Herhalde kaçıncı sınıf olduğumu anlamaya çalışıyor." dedim. Ama baktım bakmaya devam ediyor. Sonra bir anda bakan taraf ben oldum. İşte bu kısımdan sonrasını gelecekteki yazıma bırakıyorum. O zamana kadar tam olarak hangi anıyı anlatsam diye düşüneceğim. Muhtemelen kendi saflıklarımı anlatacağım.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ama size şunu söyleyeyim. Bence karşı tarafa bakıp bakıp ona kendisini gösterdikten sonra sanki o bakıyormuş gibi davranmak da bir taktik olsa gerek. Yoksa çocuğun şaşı olma ihtimali gerçekten çok yüksek. Bunun başka bir açıklaması yok.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Yazı daha fazla uzamasın diye burada kesiyorum. Sanırım bu haftalık bir yazı olayını başaracağım. Mesela bugün aslında yazı yazmaya çok üşendim. "Saat geç oldu moduna geçtim." ama sonra "Ertelersem sonsuza kadar ertelerim." dedim ve masa başına geçtim. Blogu da düzenlersem bu iş tamam. Sonra da asıl olaylara devam edebileceğim. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
<br />Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-77672021688562983522017-12-31T20:10:00.001+03:002017-12-31T20:18:44.599+03:00Geri Dönsem Beni Affedebilir misiniz?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/6a/64/ea/6a64ea0218ecf8e08a62fc041a03e828.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="533" height="400" src="https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/6a/64/ea/6a64ea0218ecf8e08a62fc041a03e828.jpg" width="266" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Merhaba. Aslında biraz endişeli yazıyorum bu yazıyı. Uzun zamandır aklımda tüm söylemek istediklerimi toplamaya çalıştım. Nasıl özür dileyeceğimi, geri dönmek istediğimi ama aynı zamanda da kabul edilip edilmeyeceğimi. Ama şu an aklımdaki tüm cümleler uçtu gitti. Boşa düşünmüşüm yine her zamanki gibi. O yüzden biraz boş çene çalabilirim ama kesinlikle konuyu dağıtmayacağım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Biliyorsunuz ben bir kişisel blog yazarıyım. Anonimim evet ama o gerçekten anonim olabilenlerden değilim. Instagramda bir kız buldum inanın kızın binlerce takipçisi var ama biri bile onu tanımıyor. Muhteşem bir şey ama nasıl başarmış inanın çözemedim. Kız cevap da vermiyor zaten. Sordum ama yanıtlamadı uyuz şey. Neyse. Ben zamanında fazla hata yaptım çok açık verdim. Yıllardır benimle olan okuyucularım muhtemelen beni tanıyorlar. Ama neyse ki hiçbir yerde beni açığa vurmadılar. Lütfen beni gizli tutmaya devam edelim. Ha gerçi açığa çıksam ne olur diye düşününce üç gün "Açığa çıktım, çevremdeki herkes hakkında atıp tuttum ne yapacağım, karşıma geçip hesap sorarlarsa?" diye ağlarım ama sonra geçer gibime geliyor. Ha bir daha yazamam orası ayrı konu tabi. Neyse kötüyü çağırmayalım. Ben daha fazla bu konuyu deşelemeden devam edeyim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kişisel bir blog olduğum için aslında yazacak çok fazla şeyim olmalı. Sonuçta her gün ufak da olsa insan bir olay yaşıyor. Konusuz kalmak biraz zor oluyor. Ve son zamanlarda şunu fark ettim. Yazacak çok fazla olayım var ve ben yazmadıkça daha fazla dolmaya başladım. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Lisede korkunç bir sınıftaydım. Gerçekten kusuruma bakmasınlar ama hiçbirini övemeyeceğim. Onlar yüzünden öz güvenim sarsıldı, bedenimden nefret ettim, kendimi sevmeyi bıraktım. Sonra da bloguma sığındım. Ve muhteşem geri dönüşler aldım. Ve şimdi sekizinci senemize girmek üzereyiz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sekiz senede çevremde bir tek ailem ve sizler değişmediniz. Burada kah ağladım, kah güldüm, kah sinirlendim. Genelde sinirlendim. Ama siz beni her zaman sevdiniz, yorumlarınızı eksik etmediniz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Halbuki blogu ilk açtığımda sadece kendi kendime yazmayı hedeflemiştim. İçimi dökecek, bağırıp çağırıp kendim olacaktım. Burada sadece ben olacaktım, çevremdeki kimse bana müdahale edemeyecekti. Evet bunu başardım. Ve bu blogu açtığım için kendimi tebrik ediyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.pinimg.com/564x/6d/3a/52/6d3a52e43952a0405af74860bde82196--morning-mantra-monday-morning.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="500" src="https://i.pinimg.com/564x/6d/3a/52/6d3a52e43952a0405af74860bde82196--morning-mantra-monday-morning.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Eğer izin verirseniz ben affınıza sığınarak buraya geri dönmek istiyorum. Blogumu ve sizi çok özledim. Yaşadıklarımı anlatıp sonra rahatlamayı özledim. Yorum okumayı ayrıca özledim. Ve bir planım var. Artık <b>haftada bir yazı</b> yazacağım. Ve bunu hiçbir zaman ihmal etmeyeceğim. Tüm hafta yaşadıklarımı biriktirip haftanın sonunda -muhtemelen ya cumartesi ya da pazar günü- buraya yazacağım. Yazmaya alışan biri yazmayı bıraktığında gerçekten derin bir boşluğa düşüyor. Ve ben o boşluktan artık çıkmak istiyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sınavlarım bittikten sonra bloga yeni bir tema hazırlayıp yine yazmaya devam edeceğim. Umarım siz de burada olursunuz ve beni kucaklarsınız.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bu arada birkaç mail almışım. Belki mail atmadan aynı soruları düşünenler varsa onları aydınlatmak istiyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Blogumun sosyal medya hesapları var ama maalesef ben şifrelerini hatırlayamadım. (Özellikle Instagram'ı hatırlamıyorum.) Neden açtım onu bile hatırlamıyorum. Çünkü telefonumdan hangi sosyal medya hesabımı açsam anında benim ismime olanlarla bağlıyor ve o kişilere benim bu hesaplarımı önermeye başlıyor. Bu nasıl düzeltiliyor bilmiyorum. Sanırım öğrenene kadar blogumun hesaplarını kullanamayacağım. Yine de buraya bırakıyorum. Mail adresimi ise sürekli kontrol etmeye çalışıyorum. O yüzden özel olarak tanışmak isteyen, derdini özelden anlatmak isteyen oradan bana ulaşabilir.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Instagram:</b> @<a href="https://www.instagram.com/spot.isigini.arayan.kiz/">spot.isigini.arayan.kiz</a> (22 yaşımda kalmışım. Keşke hep öyle kalsaydım.Diğer hesabımla eşitlenmezse kullanacağım. Ya da kapatırım belli olmaz. Güncelleme: Hesabımı açtım sonunda.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Twitter:</b> @<a href="https://twitter.com/spotty_blog">spotty_blog</a> (Bu hesabıma geçen gün girmiştim. Şu gizlilik meselesini çözersem kullanırım belki. Ama kapatabilirim de.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Mail adresim:</b> spot.isigini.arayan.kiz@hotmail.com</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yeni yılın hepinize huzur, mutluluk, sağlık ve başarı gibi tüm güzel şeyleri getirmesini diliyorum. Haftaya görüşürüz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-59823413222457007382017-04-14T00:52:00.003+03:002017-04-14T00:52:57.635+03:00Senin Sevdiğin mi, Seni Seven mi?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/266386789/large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/266386789/large.jpg" height="400" width="298" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
"Spotim ne zamandır platonik aşık olmuyor?" diyen biri oldu mu içinizde? Olduysa şunu söyleyeyim tam bir aydır platonik aşıktım. Ama ne oldu? Şimdi içimde kırıntı bile bırakmadı. Ha enkaz bıraktı mı? Sayılır. Güven bıraktı mı? Asla. Bir daha bir erkeğe güvenir miyim? Sanmıyorum. Ama yine de büyük konuşmamak gerek.</div>
<div style="text-align: justify;">
Detaylara fazla girmeyeceğim. Çünkü bir anlamı yokmuş aslında. Halbuki onu bana geçen hafta sorsaydınız buraya uzun bir yazı bırakabilirdim. "Şunu yaptı.", "Bunu dedi." falan diye. Fakat artık söylemek istediğim tek bir şey var. "Kız arkadaşı varmış." Biz konuşurken mi vardı, yeni mi oldu bilmiyorum ama eğer tahmin ettiğim kızsa onun gözünde seçenek olarak tutulmuşum. Kız bakmazsa belki Spotiye dönerim hesabı. İşte kendime yediremediğim şey bu. Kız güzel. Güzel ama içi boş. Ve ben içi boş insan sevmem. Çocuğun da içinin boş olduğunu bu kız sayesinde anladım. Çünkü inanın o seviyedeki bir kızla nasıl erkekler takılır iyi biliyorum. Kız, geçen sene beni aşağılayan kızlar gibiydi. Hatta aynısıydı. Allah kurtardı mı denir ne denir bilmiyorum ama sevgilisi olduğunu öğrendiğimden beri içimde bir sakinlik var. Kuzuların sessizliği mi bilemeyeceğim ama şu bir ay beni çok yormuş. Gözümdeki perde kalkınca kendimden de utandım. Neden yüzsüzlük yapıp yazdığımı anlamadım. Çocuğun her hareketini neden yanlış anladığımı anlamadım. Eh insan birinden hoşlanınca onun hep iyi yanlarını görürmüş. Çocuğun sevgilisi varken benimle yakın konuşması ayrı bir seviye düşüklüğüydü. Ama inanın siz de olsanız yaşadıklarımı yanlış anlarsınız. Çünkü çevremdeki yakın arkadaşlarıma anlattım o sıralarda. Çünkü ilk kez bir konuda kararsızdım. "O çocuk bana bakmaz." dedim. Aslında ben ona bakmazmışım bunu da fark ettim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ve size bir sır vereyim. Birinden hoşlanırsanız ya da konuşuyorsanız bunu kesinlikle kimseye anlatmayın. Çünkü aslında anlatmaktan hoşlanıyoruz. Anlatırken hissettiklerime aşık oluyoruz. Hislerimize aşık oluyoruz. Karşımızdaki insana değil. Hisler de alışkanlığı doğuruyor. Sonuç olarak hislerden hoşlanıyoruz, anlatmaya alışıyoruz, ve karşımızdakine bağlanıyoruz. Bence hoşlanmak bu olmamalı. Eğer buysa durum sıkıntı. Çünkü hala kendimizden hoşlanıyoruz. Hani beğendiğimiz bedenlere istediğimiz özellikleri koymakla ilgili bir söz vardı ya onun gibi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/283896479/large.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/283896479/large.gif" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ve tamamen boşlukta olduğunuz dönemlerde birine yazmayın. Gidin kendinize başka işler bulun. Blog yazın, film/dizi izleyin, kitap okuyun. İnanın bana o sizi daha mutlu edecek. Yemek yapın. Spora gidin. (İki beden inceldim biliyor musunuz? Buna sonra değineceğim.) Hiçbir şey bulamıyorsanız ders çalışın. Ya da çıkın gezin. Bunların hepsini ben şimdi yapıyorum ve "Keşke daha önce yapsaydım." diyorum. O zaman böyle boş kalıp saçma sapan bir çocuğun egosunu tatmin etmezdim. "Umarım kendi ayakkabı kokunda boğulursun kokuşmuş herif." demek isterdim ama o kadar bile umursayamadığımı fark ettim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ve denedim. İlk kez ben adım attım. Ben çabaladım. Ama ne oldu? Yanlış adam alarmı çalmaya başladı. "Bu senin istediğin biri değil." dedi iç sesim. Ve haklı çıktı. Sadece sevgilisi olduğunu duymak için uğraştım sanırım. O yüzden duyunca yıkılmadım. Ha önceden onları birlikte gördüğüm için ön hazırlık yapmış gibi de olabilirim bilemedim. Şu an tek istediğim şu yazıyı bitirmek ve dizi izlemek. Belki de yarım kalan kitabımı bitiririm. Bilemedim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/283677686/large.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/283677686/large.gif" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kızlar size bir tavsiyem daha var. Dış görünüşe bakmayın. Arkadaşım bu olanları duyunca tek bir şey dedi. "Devede de boy var ama..." Diyorum ya dışarıdan görseniz "Aaaa ne boylu poslu, yakışıklı çocuk." dersiniz fakat içine bakarsanız "Allah'ım bu ne ergenlik 2017'deyiz ya. Yapma etme gözünü sevdiğim." dersiniz. İnsanların içini de değiştiremezsiniz. Hani "Ben bunun huyunu değiştiririm." dersiniz ama o aslında nabza göre şerbet vermeye başlar. Aslında kendisini değiştirmez. Size karşı davranışı değişir. Ama o normal hali bir süre sonra yeniden açığa çıkar. "Ay sen değiştin." dersiniz. Neyse sevgili okuyucularım. Resmen size bilmemkaç yıllık platonik aşlarımın analizini yaptım. Hepsini de manavdan çürük meyve seçer gibi özenle seçmişim. En çürüklerini de bulmuşum. Hiç kaçırmam böyle şeyleri. Ama size bir şey diyeyim mi? Hiçbiriyle ciddi bir yola girmemin tek bir sebebi olduğunu düşünüyorum. Ana, baba, büyükanne duaları. Kesinlikle böyle. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/283577188/large.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/283577188/large.gif" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yazının başlığına gelirsek. Merak ediyorum da acaba beni seven birine bana yaklaşması için izin verseydim daha mı mutlu olurdum? Ben biraz korkuyorum böyle şeylerden. Birinden ilgi gördüğüm anda ne yapacağımı şaşırıyorum ve kendimi kapatıyorum. Kendimi açtığım insan da aradığım gibi biri çıkmıyor. "Acaba çevremde tam benim aradığım gibi biri vardı da ben mi görmedim?" diyorum. Sizce böyle bir şey olabilir mi? Yoksa gerçekten de sonsuza kadar yalnız mı kalacağım? Neden sevilmiyorum diye uzun süredir düşünüyorum ama bulamadım. Acaba ergen gibi davranmıyorum ondan mı acaba? (Yazar burada kendisini o şekilde hayal ettiği için öğürüyor.) "Beni sevene bakacağım bundan sonra." dediğimde o beni seven kişi de ortalıklarda olmuyor. Ben kör müyüm acaba? Ya da gerçekten yalnızım dostlarım. Bence ikinci şık daha büyük bir ihtimal. Pekala. Yazının iç karartıcı kısmı bu kadardı. Ama sizin de cevaplarınızı merak ediyorum. O yüzden bu minicik paragrafı yazı başlığı yaptım. Siz sizi sevenle mi olurdunuz yoksa sizin sevdiğiniz kişinin peşinde koşup onu mu elde etmeye çalışırdınız? Hadi bakalım cevapları alalım. Boş geçme hakkınız yok.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/283791401/large.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/283791401/large.gif" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kısacası sevgili, muhteşem yürekli okuyucularım Spotty'niz yine yalnız. Yine hayatında biri yok. Olacağa da benzemiyor. Zaten büyük ihtimalle biri olsaydı da maksimum bir ay biçerdik. Çünkü tahammül edilmesi zor bir kızım bence. Bundan bir başka yazıda bahsederim. Tüm konuları bir yazıda bitirmek olmaz. Eh arayı da kapamaya çalıştığım için yazıları bollaştırmalıyım. Ha bir de sizce hayatımdaki insanlara eskisi gibi isim vereyim mi yoksa böyle iyi mi? Buraya kadar okumuş olan her sevimli kişiden yorum bekliyorum. Utanıyorsanız mail atın. Orayı daha sık kontrol ediyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ah.. Bu arada.. Tom Odell dinleyin. Zaten muhteşemsiniz ama onu da dinlerseniz tadınızdan yenmezsiniz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Öpüldünüz.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-78435086279990225112017-03-02T14:38:00.000+03:002017-03-02T14:38:24.168+03:00Blo Geçen Seni Kopyaladım Gördün mü?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/279225954/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/279225954/large.jpg" height="330" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
"Arkadaşsızım ben ya." dediğim fakat arkadaşlarımla sıkış tepiş bir hayat yaşadığıma dair yakarışıma başlayacağım yazıma hoşgeldiniz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Biliyorsunuz dört senedir kız yurdunda kalıyorum. E haliyle bir kız geliyor bir kız gidiyor. Bunca senemde kaç tane arkadaşım oldu, kaç kızla tanıştım, kaçıyla oda arkadaşıydım inanın ben de unuttum. Saymayı bir noktadan sonra bıraktım. Bu sene odamda geçen seneden kalan sadece bir arkadaşım var. Diğer iki kız yeni. Yani toplama iki kişi daha eklenmiş. Bu bir avantaj mı, diye düşündüğümde bunun bir avantaj olduğunu kendiliğinden fark ediyorum. Çünkü insan tecrübe ediniyor. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Eğer üniversiteye geldiğimdeki kız olsaydım şu ana kadar ölmüştüm. Herkese körü körüne güvenen, saf salak bir kız olacaktım. Tabi bu benim kendim için görüşüm. Siz eğer yurtta kalmamışsanız sizi bunun için yargılamadığımı belirteyim. Herkesin kendi hayat tecrübesi farklı oluyor. Benim hayatla sınanmam da "Nerde çokluk orada bokluk." cümlesini en derin şekilde öğrenmem demekmiş. Her insan bir olmuyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Küçük bir şehirden, aile yanından ayrılıp bambaşka şehirde bir anda bir sürü kızın içine düşünce doğal olarak bir "Neler oluyor?" aşamasına geçmiştim. Ve tüm senelerimi düşününce gerçekten de kendimi Yılın Saftiriği ilan ediyorum. Bu konuda "Oscar goes to Spotty!"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Neyse konumuz bu değil. Yurt tecrübelerime daha sonra değinirim. Şimdiki sıkıntım çevremdeki kız arkadaşlarımın, birkaç erkek de var listede, benim istediklerimi benden önce yapma çabaları. Bir şey mi istedim anında benden önce alıyorlar sonra "Spotty bak ben ne aldım?" diyorlar. Bir şey yapmak istedim diyelim. Kız (veya erkek) arkadaşım anında koşarak o şeyi kendisi yapıyor ve gelip bana resimlerini gösteriyor ya da görebileceğim yerlere özellikle koyup, bir de üstüne üstlük gelip bunu anlatıyorlar. Baktım bir değil iki değil bu durum hep böyle. Tabi benim tansiyon tavan oldu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Annem "Anlatma istediklerini." diyor ama benim ağzım durmuyor ki. Mesela geçen fotoğraf makinesi alacaktım Yani almak için para biriktirmeye başlayacaktım. Her güne 1 tl diye hesaplarsak 2000 gün sonra makineyi alabiliyorum. Bu da "Acaba kalan bir ömrüm var mı?" cümlesinin zihnimde belirmesine sebep oluyor tabi. Neyse sonsuza kadar yaşayacakmışım gibi Her Güne 1 Tl maceramı da sizlere anlatacağım. Ne çok yazı konum varmış ha. Şimdi fark ediyorum. Neyse. Ben istediğim kamerayı arkadaşlarıma atmış bulundum. Hay telefon donaydı da atmayaydım. Bir anda herkesin alacağı tuttu. Hatta parası olan aldı bile. Sonra ben pert tabi. İstemsiz bir şekilde benim yapmak istediğimi benden önce yapan arkadaşlarımı görünce çığrımdan çıkıyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bu sizde de oluyor mu?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Özellikle yurtta kız çevrem bol olduğu için "Şu pantolondan almak istiyorum." dediğim anda hepsi o pantolonun arayışına giriyor ve hepsi de alıyor. Fakirim param yok düşünün Her Güne 1 Tl macerama pantolonu bile dahil etmiş gariban bir öğrenci olarak böyle şeyleri görünce de çıldırıyorum. Bir de üzerlerine giyip "Spottyyyyy aşkım nasıl olmuşuğmmm?" diyorlar. Aşkın kadar kafana pantolonlar düşsün de diyemiyorum ki. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
İstediğim saç kesimini bile yaptırdılar daha ne diyeyim ben size? Hani bunu ben büyütmüyorum. Sadece olan bir şeyi yeni yeni fark ettim. Resmen arkadaşlarımla hiçbir şeyi paylaşamayacak duruma geldim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://cdn4.gurl.com/wp-content/uploads/2014/07/Selena-Gomez-GIF-saying-come-on-grossed-out-face-blue-background.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://cdn4.gurl.com/wp-content/uploads/2014/07/Selena-Gomez-GIF-saying-come-on-grossed-out-face-blue-background.gif" height="228" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Hadi kızları geçtim erkek arkadaşlarım bile yapıyorlar. Kızsal şeyleri kopyalayamayacakları için sosyal medyalarımın aynısını yapmaya çalışıyorlar. Sosyal medyalarım bile bana ait değil o derece. "Şöyle bir fotoğraf çektirmek istiyorum. Beni çeker misiniz?" diyorum "Ay Spoooo biz onu nasıl çekelim proyla çekilmiştir o." diyorlar bir bakıyorum ertesi günü hepsi sırayla öyle resim çekilip koyuyorlar. Bana da anca "Hani proydu be adam?" diyerek beğenmek düşüyor. Ellerindeki telefonun iphone olmadığını da belirteyim. Hani pro dedikleri resimleri çekerken benimkinden daha uyduruk telefon kamerası kullanıyorlar ama iş bana gelince "Ay o olmaz sana Spoooo." oluyor. Hay Spo kadar kafanıza taş düşsün. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Lütfen siz siz olun lütfen böyle şeyler yapmayın benim sevgili okurlarım. (Tabi hala buralardaysanız.) Çünkü gerçekten samimi olmuyor bunlar. Bir de "Seni idol olarak görüyorum." diyen arkadaşlarım var. Onlara lafım yok ama şu önce benim istediğim şeyi bana yaptırmadan anında yapan kopyacılardan bıktım. Onlar gibi olmayın. Neden örnek alınan ya da kopyalanan ben oluyorum onu da anlamadım ama en son bu konuyu konuştuğum arkadaşım "Sen hep marjinal şeyler buluyorsun. Tam bir blogger düşünce tarzı var sende." dedi. Blogger olmak da zor dostlarım. Ben blogger olduğumu bilmiyordum. (İnstagramdaki bloggerlardan sonra benden anca blo olur. Geri kalanı tamamlanmamış bir blo.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Blo'nuz hepinizi seviyor. Ve yazılarımı düzene sokmaya çalıştığım için bana bir alkış göndermeyi unutmayın lütfen.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Öpüldünüz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-85966647403023074962017-02-24T12:49:00.001+03:002017-02-24T12:49:36.593+03:00Demotive Edeceksen Kapı Orada Canım<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/211594394/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/211594394/large.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Şu an kafamı başka bir yere koymaya ihtiyacım var. Yazmayınca olmuyor dostlarım. Rahat altıncı yılına geçmiş olan blogum bana o kadar çok şey katmış ki yazmayınca sinir krizi geçirecek hale geliyorum. Yazmam gerekeceği zaman dalgınlaşıp, dağılıyorum. Ortamlardan uzaklaşıp içime kapanıyorum. Öyle de bir bağımlılık yapmış işte. Yazmayınca agresifleşiyorum. Neyse gelelim yazımıza.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kafam çok karışık. Binlerce konuyu aynı anda düşünmeye çalışıyorum. Yakın arkadaşım dediğim insanlar sürekli motivasyonumu düşürüyor. Acı gerçekle yüzleştim artık. Onlar iş hayatına atıldıklarında ben hala okuyor olacağım. Bir senem uzadı. Bir buçuk seneye uzamaması için bu dönem benim için fazlasıyla önemli. Ama sürekli insanlar başka konuları söylüyor, saçma sapan yorumlar yapıyorlar.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Huzursuzum. Uyku düzenim yerle bir oldu. Rüyamda bile hala geçtiğim derslerin sınavlarına giriyorum. Ağlasam ağlayamıyorum ama korkuyorum. Çevremdeki arkadaşlarım o kadar rahatlar ki sinirden kendi saçımı yolasım geliyor. Hepsi rahat rahat tüm dersleri güzel notlarla verirken ben o dersleri şartlı bile olsa zor veriyorum. Kaldığım dersleri de vermek için kendimi paralıyorum. Annem sürekli sağlığımın daha önemli olduğunu söylüyor ama biliyorsunuz ki çevre etkisi denen bir şey var.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Okula başlarsın "Eee ne aldın bakalım?", "Aaa demek teşekkür bile alamadın." derler. "Hangi lise olacak bakalım." derler, sonra "Eee üniversite olmadı mı bu sene?" denir. Üniversiteye geçersiniz "Okul ne zaman bitiyor?" derler. Okul biter "İş yok mu?" derler. İşe başlarsınız "Eeee evlilik yok mu?" derler. Evlenince de "Bebek ne zaman?" derler. Bebek olur "İkinci bebek yapmayacak mısınız?" derler. Sorular bitmiyor ama cevap vermek yoruyor işte.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Özellikle yeme içmesi bir türlü bitmek bilmeyen sevgili halam sürekli annemlere laf ediyor. Ama laf kendi oğluna geldi mi "Hiçbir şey sorulmayacak bize ve oğlumuza." diyor. Psikolojisi bozuluyormuş beyefendinin. <br />
<br />
Okulu uzattığımda yurtta kalma imkanım olmayacak. Yeni bir kalacak yurt bulmalıyım. Yeni bir ortama girmek artık çok zor geliyor. İnsanları tanımak istemiyorum. Hele onların beni tanımasını hiç istemiyorum. İnsanlardan bıkmak denen bir hastalık varsa o hastalığa kapıldığım kesin. Bazen kendimi bir odaya kapatıp oradan hiç çıkmamak istiyorum. Sürekli çevremde insanlar var. İnsan demek ses demek. Düşüncelerimi etkilemeye çalışan o kadar çok arkadaşım var ki artık bu dayanılmaz bir hal aldı. Gerçekten "Hepsi sussa da bir rahatlasam." dediğim pek çok an oluyor.<br />
<br />
Şifremi hatırladıktan sonra bu yazıyı tamamladım. O yüzden benim pek içime sinmedi. Çünkü o anki duygularla yazdığım için yazıyı o an bitirmek istiyorum. Çünkü o andan sonra bir daha o duyguyu bulamıyorum. Ve buraya yazınca bir şeyleri içimden attığım için günlük hayatımda daha mutlu ve enerjik oluyorum. Aslında gerçekten buradaki ruh halimle gerçek hayattaki ruh halim arasında uçurum var. İnanamazsınız ama bu böyle. Yani beni maillerinizde sürekli "Bir doktora mı görünsen acaba?" ya da "İlaç kullanmalısın." diye yazarak rahatsız etmezseniz çok sevinirim. O cümleleriniz beni geriyor ve kendi ruh sağlığımdan şüpheye düşürüyor. Yapmayın ben böyle iyiyim.<br />
<br />
Öpüldünüz.</div>
Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-36590937704239087342016-09-23T01:39:00.003+03:002016-09-23T01:39:46.467+03:00Sevmediğimiz İnsanları da Umursar mıyız?<div style="text-align: center;">
<img height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEijOLgHDnp_28t606wOaXUbf1gGUeEe_tps_1EGYKtRYPk-1sGEi845diYuhCzHVeUFNWuTG_1KsiqPYLi0HOh2gF6cthr_6MaEBGMoep-FW1nOM_JzUuaNT9gB8jiXB8c6iuGjiRbkSfJ0FmL6YtfPQQ=" width="400" /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zor bir zaman geçirmiştim. Her ne kadar sevmediğiniz insanları duyunca "Umursamıyorum." deseniz de insan umursuyor aslında. Gerçi ben onları, onların beni umursadığı kadar bile umursamamıştım orası ayrı. Sosyal medyada patlak vermiştik geçen aylarda. Sınıfımdaki sevmediğim insanların neredeyse hepsi bir araya gelip beni aşağılayıcı şeyler yazmışlardı. Zayıf noktam olduğunu düşündükleri her şeyi ortaya sermişlerdi. Engellediğim halde engellemediğim arkadaşlarından bana ulaşmayı başarmışlardı. Ve ben bu hakkımda söylenenlere öylesine bir anda rastladım. Özellikle girip bakmadığım halde karşıma çıkmıştı. Genelde öyle oluyor zaten. Çünkü stalk yapmayı seven biri değilim. Stalk yapacak kadar düşündüğüm bir insan da yok zaten. Bana dokunmadıkları sürece istediklerini yapabilirler.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ben aşağılandığım şeylere cevap yazarken olaylarla hiçbir alakası olmayan insanlar da cevap yazmaya başladı. Hani şu bir zamanın ergen kesimi "Oooo kavga var. Koşun." diyenleri. En kötüsü de bu kavgaları an be an gören arkadaşım dediğim insanların beni hiç düşünmeden, cevap vermek bir yana beni o kirli ortamdan uzaklaştırmaya bile çalışmamaları oldu. Şimdi o karşı takımın sosyal medyalarında afiş gibi benim bazı yazdıklarımın ekran görüntüleri var. Yazdıklarım için pişman mıyım? Değilim. Kırıldım mı? Evet. Ve ben onlara ya da kendi arkadaşlarıma kırılmadım. Ben insanlığa kırıldım. Vuracak bir yer bulamayınca insanların zayıf noktalarına dokunan şeyler söyleyen insanların acizliğine kırıldım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Beni o gün ve geri kalan günler boyunca telefondan annem sakinleştirdi. Sinirimden ağladım, zayıf noktalarım yüzünden ağladım, cevap yazdığım için ağladım. Keşke gördüğüm an sessizce engelleyip gitseydim. Sosyal medya zararlı sevgili okuyucularım. Bunu çok geç fark ettiğim için üzülüyorum. Artık kullanmıyorum ve mutluyum.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bir de hakkını yememek lazım annemin yanında bir arkadaşım da bana çok destek oldu. Hatta karşıdakilere mesaj atıp "Şunu kesin. Bir insanı dış görünüşü yüzünden aşağılamanız, öz güven eksikliğini afişe etmeniz hiç iyi bir hareket değil." bile demiş. Tabi karşı taraf bana düşman olduğu için tınlamamışlar bile. "Spotty başlattı." edasıyla devam etmişler. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
İlk android telefona geçtiğim gün instagram açtım. -Onlar benden rahat iki yıl sonra hesap açtı.- O iki yıllık süre zarfında bir ton resim paylaşmış insanım. Şu an silmiş olmasaydım bine yakın resmim olurdu herhalde. O süre zarfında da selfie denen lanet illetten de sıkıldım. Belki de büyüdüğüm içindir bilmiyorum. Olgunlaştığımı düşünüyorum. Her haltımı paylaşmak yerine sadece önemli anları paylaşmayı doğru buluyorum. En azından selfielerde kuralım bu. Ve inanın bana o eski selfielerim çok kötüydü. Bir insan neden kendi resmini beşli kolaj yapar Allah aşkına? Benim geçen yılki oda arkadaşım hala yapıyordu. (Kusmak istiyorum.) İşte ben kendi resmimi paylaşmadığım için öz güvenimin eksik olduğu söylendi o kişiler tarafından. Daha doğrusu söylenmiş. Ben fark etmemiştim. "Hakkımda başka ne yazmışlar?" diye bakarken gördüm. Ve üzüldüm. Bunu yapan kişiler bir zamanlar benim yakın dediğim arkadaşlarımdı. Allah da beni pamuk şeker yapsın.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ardından kiloma laf geldi. Bir insanın dış görünüşüne laf atılmasına her zaman karşıyımdır. Kendi arkadaşım onların ismini vermeden dış görünüşlerine laf atarken bile beğenmemeye özen gösterdim. Ona "Bunu paylaşma." diyemezdim. Herkes kendi yazdığından sorumludur. Ama ben o kavga anında arkadaşımın yazdıklarından da sorumlu tutuldum ve ismim verilerek alaya alındım. Halbuki arkadaşımın ya da benim bahsettiklerim onlar olmayabilirdi. İsim yoktu sonuçta. Ama benim ismim ortadaydı. "Ahaha kıza bak öz güvensizliğiyle bizi tek başına ayakta durmaya çalışıyor." dendi. "Zaten okulda o yürürken yanından geçmek imkansız. Öyle de geniş çaplı bir kız." dendi. Sadece kendileriyle konuşmayı kestiğim ve ilk düşman oldukları kızla gerçekten arkadaş olduğum için bu lafları yedim orası da garip. Arkadaşım o gün olay büyümesin diye bir şey yazmamış. "Büyüdüğü kadar büyümedi mi?" dememek için kendimi zor tuttum. "O yazdıklarını cesaretleri varsa okulda karşıma geçip desinler." dedi. Yine bir şey demedim. Bu arada hoşlanmış olup olmadığıma karar vermediğim ama onların aşık olduğum çocuk olarak bildikleri çocuğu da bir anda baş tacı ettiler. Gruplarına aldılar, büyük ihtimalle beni de söylediler zaten. Ama bunları gülümseyerek izledim. Fazla çocukça geldi. Gerçekten "Spotty sana aşık." çağını çoktan geçmedik mi? Çünkü ben aşka inanmıyorum. Ve sevgi de öyle hemen olan bir şey değil. Hoşlanmak için de konuşmak lazım. Okulda da öyle konuştuğum biri yok. Sadece çocuk insanlara karşı nazik davrandığı için takdir etmiştim. Olay bir anda "Spotty aşık." oldu. Neyse ki çocuğun şimdi bir sevgilisi var. Ve ben çok yakıştırdım. Çünkü kızla da uzun zamandır arkadaştı. En azından işleri daha güzel ve düzgün yürür. Şimdi onlar da aşk acısı çektiğimi düşünüyorlardır. Neyse düşünsünler ne diyeyim. İnsanların ağzı torba değil ki büzemiyorsun.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O lafları bana söyleyen herkesi umursardım. İnsanlar kim tarafından eleştirilirse eleştirilsin bunu umursar. Ünlüler bile kendinden nefret eden insanları umursuyor, onca sevenleri varken bile.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Konuşabildiğim bir annem olduğu için gerçekten şanslıyım. Ben sinirden ağlarken "Ağlama dik duracaksın. Onlar kazanmış olmayacak. Sen hayatına devam edeceksin. Hayatında hep böyle insanlar göreceksin bu daha başlangıç. Ayağa kalkmayı öğreneceksin." gibi şeyler söylediği için Allah'a şükrediyorum. Yoksa kimse beni kaldıramazdı ve ben şu an bunları yazıyor olamazdım. Artık acıtmıyor ki ondan yazabiliyorum. Aylarca bunlar yüzünden ayrıydım. Dönüş yazımdan önce bunlar olmuştu. Bahsetmeyi düşünmüyordum. Yine üzer diye düşünüyordum ama üzmedi. Sadece mutluyum. Allah bana kimin kim olduğunu gösterdi. Kızlara ve o kızlar gibi entrikalar planlayan erkeklere güvenmemeyi de öğretti. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Engellediğim günden beri bir kere bile bakmadım. Her şey eskisi gibi oldu. Zaten bakmıyordum yine bakmıyorum. Artık millet beğendi diye sosyal medyalarda karşıma da çıkmıyor. Sadece arkadaşlarım arada "Ay ne vıcık arkadaşlık ne kadar samimiyetsiz. Sadece fotoğraf çekmek için arkadaşlar resmen." diyerek grupta dedikodu yapıyorlar. Bu dedikodu yapanların da erkek olması ayrı tabi. Bu sene onlarla yeniden aynı sınıfta olacağım için arada canım sıkılıyor -onlarca göz üzerinde olunca insan doğal olamıyor.- Ama bugünler de geçici diyorum. Bu dik duruşuma blogumda ve çevremde beni gerçekten seven insanların payı büyük. O kişiler yüzünden üzülen birini okumak ister miydiniz? Ben olsam okumak istemezdim. "Kızım sen lisede neler gördün bu altı, sekiz insana mı üzülüyorsun?" derdim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kendinize cici bakın. Diğer yazımda görüşürüz. Size hala stajda tanıştığım muhteşem arkadaşlarımı anlatmadım. Heyecanlıyım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Öpüldünüz.</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fdata.whicdn.com%2Fimages%2F195704691%2Flarge.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEijOLgHDnp_28t606wOaXUbf1gGUeEe_tps_1EGYKtRYPk-1sGEi845diYuhCzHVeUFNWuTG_1KsiqPYLi0HOh2gF6cthr_6MaEBGMoep-FW1nOM_JzUuaNT9gB8jiXB8c6iuGjiRbkSfJ0FmL6YtfPQQ=" -->Spot Işığını Arayan Kızhttp://www.blogger.com/profile/07404714619868743564noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-81560958226653079642016-07-30T18:28:00.002+03:002016-07-30T18:28:50.531+03:00Şimdi Toparlanma ve Yenilenme Zamanı<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://data.whicdn.com/images/252128207/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://data.whicdn.com/images/252128207/large.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Son yazımda ne yazdığımı okumadım. Aslında ne yazdığımı da az buz hatırlıyorum. Bu zamana kadar yazdığım her yazıyı hatırlıyorum. Bazıları pişmanlığın alasını içeriyordu. Saçma sapan seçimler yapmakta üzerime yoktur. Biliyorsunuz. Bu yıl toparlanma sürecinde falan değildim. Çoğu ara veren bloggerlar "Toparlanmak ve yenilenmek için uzaklaştım." yazmış. Ben de tam tersini yazacağım. Dağıldım dostlarım. Hem de ne dağıldım. Buraya yazı yazmadığım dönem benim <b><i>"Dağılıp yerle bir olma dönemim"</i></b>di.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Buraya yazmadan önce çok düşündüm. "Nereden başlasam?" diye. Anlatılacak çok şey var ama anlatıp saçma sapan insanları ve olayları büyütmek de istemiyorum. Sadece saçma bir dönemden geçtiğimi bilin yeterli. Süreç tamamen kötü değildi. Sevmediğim herkesi hayatımdan çıkardığım anda düzeldi. Siz siz olun sakın kendinizden taviz vermeyin. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bildiğiniz arkadaşlarımın çoğu hala benimle. Önceki yazıda yazığım arkadaşlarımdan biri mezun oldu. Diğer kızla da sıkıntılı dönemler geçirdik. Anlatırım bir ara. Şimdi sadece buralarda olduğumdan bahsedeyim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Staja başladım. Korkunç ilerliyor. Bundan destan gibi yazı çıkar. Evet ben bunu not edeyim. Sıradaki yazım stajımla ilgili olsun. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Birkaç mail ve yorum almışım yokluğumda. Hepinize cevap verdim. Yorumlara ayrıca döneceğim. Şimdi akşam yemeği için yardıma gitmeliyim.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Umarım sizler de beni özlemişsinizdir. Çünkü "Toparlanma ve Yenilenme Dönemi"me burada devam edeceğim. Dağılma dönemimde sizleri ruhsal bunalıma sokmamak için kaçtım ama şimdi birlikte toparlayabiliriz diye düşündüm. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ben yokken neler yaptınız? Biraz da siz anlatın bakalım. Hep ben hep ben olmuyor.</div>
Unknownnoreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-10510969156981595442016-02-04T23:49:00.002+02:002016-02-04T23:49:40.254+02:00Üç Silahşörler<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data.whicdn.com/images/222950387/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data.whicdn.com/images/222950387/large.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Üniversiteye geldiğinde tanıştığın ilk arkadaşlar önemlidir. Yurttaki arkadaşlarımı okuldakilerden daha çok sevdiğim gözle görülür bir gerçektir. Kendimi ifade edebildiğim nadir insanlardan birkaçı ile kaldığım yurtta tanıştım. Diğer yarısı da lise ve ilkokuldan zaten. Liseden bile arkadaşlarım varmış bunu da fark etmek ayrıca güzel. Hala konuşabildiğim insanları seviyorum. Bağımın kopmadıklarını ve kopmayacakları.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yurttan bahsediyordum. Size yurt arkadaşlarımdan fazla bahsetmemiştim. Bundan sonra en çok onlardan bahsedeceğim. Artık en çok beni mutlu eden şeylerden bahsedeceğim. (Bahsedemedi.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bu seneki arkadaşlarımın ikisiyle üniversite başladığı günden beri arkadaşım. Araya bir sene bir kopukluk girdi. Sonra karşılıklı oturup konuşunca iki tarafın da yanlış anlaşılma sonucu ayrıldığımızı fark ettik. Onlar ben küstüm sanıyordu, ben de onlar bana küstü sanıyordum. Sonunda tatlıya bağladık ve bu sene aynı odada kalmaya karar verdik. Dördüncümüz de arkadaşlarımın arkadaşıydı. İşte bu yazımda biraz ondan bahsedeceğim. Sonra kız bunları okursa sosyal medyalardan hak hukuk mesajları alırız o kadar. Hadi başlayalım. *Yazdığım şey beni sebepsizce güldürdü.*</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://49.media.tumblr.com/e74ecf17980c5c48f3142ac49ceeb122/tumblr_o21ght6lYr1ufe64so1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://49.media.tumblr.com/e74ecf17980c5c48f3142ac49ceeb122/tumblr_o21ght6lYr1ufe64so1_500.gif" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kız zaten ben onların odasına yerleşmeden önce diğer kızlara "Siz şimdi eski dostluk birleştiniz beni dışlarsınız." demiş. Yani zaten aklına onu bir yerleştirmiş. Bana karşı hep mesafeliydi. Zaten bende hiç konuşmaya yeltenmedim. Kızı o bizimkilerle konuşmadığım zamanda da sevmemiştim. Normalde dışarıdan itham etmek istemem ama kızda bir iticilik gördüm. Çevresini ezer gibi bakışı var. Zaten konuşunca bir çok bilmişlik havası seziyorsunuz. Herşeye bir cevabı var. Ve herkesi yargılıyor. Tabi benim de ağzım torba değil. Tutamadık.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yurtlarda cinsel yönelimi farklı olan insanların olduğunu söylerler. Elbet duymuşsunuzdur. Ben rastlamadım. Rastlasam da korkmam sanırım. Ama bu kız çok korkarmış öyle şeylerden. Tamam korkabilirsin ben buna birşey demem. Ama bir anda yargılamaya başladı. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Onlar erkek erkeğe nasıl yapar? Iyyyy."</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Iyyyy kızlar birbirine şey yapamaz ki. Şeyleri yok onların. Nasıl yapabilirler ki? Çok saçma. Hadi erkekler neyse. Onların şeyleri var da kızlar yapamaz ki."</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aynen böyle konuşuyordu. Tabi ben biraz daha düzelttim cümleleri. Yoksa bol miktarda yerme içeriyordu. Sanki o kişiler yaşamamalıymış gibi. Bende eni sonu patladım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Yönelimlerini fark edebildilerse nasıl yapacaklarını da bulurlar. Sonuçta erkekle kadın ilişkisi nasılsa bu da öyledir o kadar da büyütmeye gerek yok." gibi birşey dedim. Yalan olmasın tam olarak cümlemi hatırlamıyorum. Ama olaya çok felsefik yaklaşmıştım. Kız ben ona bunu dedikten sonra sustu. "Haklısın tabi." dedi. Ha tamam hatırladım. "Yargılama aynı şey sende olmuyor olabilir ama unutma ilerde çocuğun olacak. Onun başına gelmeyeceği ne malum? Allah kınadığını başına getirmeden öldürmezmiş." dedim. Çünkü kız biraz da çok hak hukuk şeklinde ilerler. Bende az oradan vurdum. Ki gerçekten de kınadığın başına gelmeden ölmezsin düşüncesini desteklerim. O gün arkadaşım gülmek isteyip de gülememiş. "Nasıl güzel bozdun inanamadım. Kağıda eğilip orada güldüm kız görmesin diye." dedi. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://49.media.tumblr.com/e75f1bd5f9d3acfe7727d8fe99cf7804/tumblr_nlh9k5eRDv1uqe45zo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://49.media.tumblr.com/e75f1bd5f9d3acfe7727d8fe99cf7804/tumblr_nlh9k5eRDv1uqe45zo1_500.gif" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Bu neden bunu giymiş?"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Neden böyle yapıyor?"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Bana laf mı attı şimdi bu?"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"İnsanın yüzüne gülüp arkasından bir ton konuşuyor." *Kendisi konuşmuyor sanki.*</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Bordo ve kırmızı ruj sürenler resmen o tip kızlar. Ben hiç sevmiyorum o renk rujları." *Bana yakışmıyor demiyor da.*</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sonra oturdum düşündüm böyle şeyler söyleyip söylemediğimi. İnsanların giyimine karşı birşey demem. Modadan anlamayan bir kız olduğum için benim giyimim herkesten kötüdür. Ne rahatsa onu giyer çıkarım. Hatta öyle bir kıyafeti bir daha giymem triplerim de yoktur. Seviyorsam iki gün art arda giydiğim bile olur. Bundan da utanmam. Onun bunun ne dediğine de artık bakmamaya başladım. Çünkü herkes boş konuşuyor. Ve ben bordo ruj sürerim. Seviyorum da zaten. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kızla bir ortak noktam olsa hep birlikte şaşıracağız. İlk kez birine bu kadar zıt kaldım. Sadece sevgilisiyle nasıl tanıştığını anlatırken ilgili gibi duruyorum onun dışında gram kızı tınlamıyorum. Sırf arkadaşım "Spotty sen kendini bozma. Kıza laf etmediğin sürece sıkıntı olmaz. Lütfen anlayışlı ol." dediği için böyle oldum. Ve bir de sorun çıksın istemedim. Genelde uyumlu bir kızım çünkü. Kavga etmeyi sevmem. Kız da ayıptır söylemesi her sene yanlarına gelen kızları sürekli kovdu. Hepsini delirtti. Sonunda da hepsi odasını değiştirdi. Toplam dört kız. Ve bunlar sadece iki yılda. Koridorlarda mahalle kadınlarının kavgası gibi kavgalar yaşadılar. Ağızlar bozuldu, saçlar yolundu. Bu kız gerçi "Ben dövüyordum." dedi ama dövülen aslında kendisiydi. Bu da burada bir dip not olsun. Hepimiz gördük neler olduğunu sonuçta. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sanırım beni de göndereceğini sandı. Birkaç kere "Çok ses yapıyorsun." dedi. Sonra ben tınlamadım. Aslında tınladım da çaktırmadık. Kızlar beni sakinleştirdi. Şimdi de kız kendisini dışlattı. İşte ben tam olarak bu kısmı anlatacaktım ama baştan almak daha mantıklı geldi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Odada iki flüoresan lamba var. Hatta üç. Küçük bir tane de kapı girişindeki dolapları aydınlatıyor. Kız yatarken hem kendisiyle beni aydınlatanı, hem de dolapların oradakini kapatıyor. Ve kızın her gün her saat tutan bir migreni var. Her gün "Ses ve ışık beni bitiriyor. Migrenim geldi yine." diyor ama konu laflamaya gelince en çok konuşan o oluyor. Kendi sesine gelemeyen bir kız(!) aslında. Neyse ben gece ders çalışmaya gitmiştim bu kapatmış ışıkları. Kızların tarafını aydınlatan açık, kızlar da ders çalışıyor. Ben geldim yatağın içine girdim kitap okuyordum. Kızların ışığı bizi de biraz aydınlatıyor. Bu kız da o ışıktan rahatsız olduğunu belirtircesine yatağının içinde sürekli döndü. Bizim kızlar da kitap okumak için yataklarına girdiler ışık açıktı. Zaten o tarafın ışığı onların hakkı bizi ilgilendirmez. Ben o ışıktan hiçbir zaman etkilenmedim. Sonra bu kız bir anda kalktı çalışma masasından ders notlarını aldı kapıyı tüm yurdu ayağa kaldıracak kadar hızlı bir şekilde çarpıp çıktı. Şok içinde baktım kızın arkasından. Bizim kızlar da sinir oldular doğal olarak. Kız kendi hükmünü yürütmeye çalışıyor. Hatta kovduğu bir kız "O kadar istediğin olsun istiyorsan tek başına odaya çık." demiş. Haklı da demiş. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Neyse o günden sonra bu kız bizi tüm arkadaşlarına nam etti. Sonra sosyal medyalarda haktan hukuktan özlü sözler yardırdı. Hatta "İstediğim bir saat uyku. Ne vicdansız insanlarsınız." falan yazmış. Aslında odada bizden çok uyuyan o. O uyuduğunda odada çıt çıkmıyor zaten. Kız ciddi anlamda sorunlu. Kız kendisini dışlattı biraz. Şimdi biz hep üç kişi takılırken o tek başına ses çıkarmadan yatağında oturuyor. Biz kızlarla sohbet edip gülüşürken o öyle telefonuyla uğraşıyor. Çünkü genelde bizim kızlar bu kız üzülmesin diye hep alttan alıp gidip özür dilerlermiş. Bu defa ikisine de tak etmiş birşey demediler. Doğal olarak ipler iyice koptu. Bundan sonra ne olur bilemem ama bizim kızlar bununla konuşmaya hiç niyetli değiller. Ha bir de şu ayrıntıyı atlamışım. Bu kız neredeyse her haftanın bir günü bize küsüp kenarda otururdu. Sırf onunla ilgilenilsin diye. Ben yine tınlamazdım. Sonra kızlar da tınlamamaya başlamış. Bu kız da gelip kendi kendine barışırdı. Hemde baya sırnaşık bir şekilde gelip bizim kızlarla konuşurdu. Bizim kızlar da aynen karşılık verirlerdi. Benim tersime giden nokta bizim kızlar buna hiç mesafe koymuyorlardı. Bana önce samimi davranıp sonra küsen sonra yine gelip samimi olan bir kıza yeniden ısınamazdım herhalde. Bunu bizim kızlara da dedim. Hepsi kız sorun çıkarmasın diyeymiş. Aslında bu kızı çaktırmadan baş tacı etmişler de fark etmemişler bence.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sanırım başkalarına ben aralarını bozmuşum gibi konuşuyor. Ama yapacak bir şey yok. Bunu da ilk kez bana bu kadar zıt bir insanla karşılaştığım için anlatmak istedim. Hem de oda arkadaşlarım hakkında bilgi sahibi olun dedim. Umarım iyi etmişimdir ve sıkılmamışsınızdır. Buraları özlemişim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Birkaç değişiklik yaptım. Artık kim kimdir bölümümüz yok. Aslında kimsenin lakabı yok. Bunun daha derin bir kısmı var ama değinmek istemiyorum. Sevmediğim herkesi hayatımdan çıkarttım diyelim. Ciddi anlamda hayatımdan çıkarttım. Bu yüzden onlara ait hiçbir şey bulundurmak istemedim. Okuldan bahsetmeyi düşünmüyorum. Bahsedersem de olaylara inmeyeceğim. Bu yüzden kişilere gerek yok. Zaten kimlerden bahsettiğimi anlarsınız. Temayı değiştirmedim ama belki değiştiririm. Şimdi güzel içime sinen bir tema bulamadım.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sizi seviyorum. Dönüşümü bu uzun yazıyla belli ediyorum. Yine görüşeceğiz. Öptüm.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://49.media.tumblr.com/7ba4b8231cafa230228eb37534738dd9/tumblr_nkcezisOYM1tv3z6lo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://49.media.tumblr.com/7ba4b8231cafa230228eb37534738dd9/tumblr_nkcezisOYM1tv3z6lo1_500.gif" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-8209395026694738874.post-31215523199083072372016-01-23T20:07:00.002+02:002016-01-23T20:07:55.396+02:00Merhaba<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://38.media.tumblr.com/tumblr_m5xjepk55K1qlhfe3.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://38.media.tumblr.com/tumblr_m5xjepk55K1qlhfe3.gif" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Merhaba benimle birlikte spot ışığını aramaya çıkan dostlarım.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Kısa süreli bir ayrılık yaşayacağız. Umarım bunun için bana kızmazsınız.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>"Daha az çevre, daha çok ben." temalı bir geri dönüş yapmak için kısa bir süre blogumdan ayrılıyorum. Ama merak etmeyin geri döneceğim.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ne zaman dönmedim ki zaten? İnsanın kendi olabildiği tek yeri bırakması o kadar da kolay olmuyor. </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Neyse uzun lafın kısası beni beklemenizi istiyorum. Çok şey istemiyorumdur umarım.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Bana ne zaman ihtiyaç duyarsanız mail adresimden yada yorumlardan bana ulaşabilirsiniz.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Kendinize çok iyi bakın. </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Sizi seviyorum.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ve her zaman yanımda olduğunuz için sonsuz teşekkür ederim. </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://24.media.tumblr.com/98bdc26a42d65f24f3dc813cb232b5f6/tumblr_mjf03v07EN1rlzlxho2_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://24.media.tumblr.com/98bdc26a42d65f24f3dc813cb232b5f6/tumblr_mjf03v07EN1rlzlxho2_500.gif" height="179" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
Unknownnoreply@blogger.com12